Lianne
Samen met haar opa vaart Lianne een week mee met hotelschip MPS de Zonnebloem. In haar blogs vertelt ze over de belevenissen tijdens hun vakantie.
Liannes vakantieblog - Wakker worden aan boord
Gastblogger Lianne (37) is deze week met haar opa (89) op vakantie, aan boord van MPS de Zonnebloem. Vanochtend werden ze voor de eerste keer wakker aan boord: een bijzonder moment…
“Wakker worden in een hut en dan uit het raam de wereld aan je voorbij zien trekken, omdat het hotel al op het water vaart. Zo was het vanmorgen: rond vijven, terwijl de meeste gasten nog lekker op één oor lagen, verliet MPS de Zonnebloem Wijk bij Duurstede.
“Wakker worden in een hut en dan uit het raam de wereld aan je voorbij zien trekken, omdat het hotel al op het water vaart. Zo was het vanmorgen: rond vijven, terwijl de meeste gasten nog lekker op één oor lagen, verliet MPS de Zonnebloem Wijk bij Duurstede.
Op dit moment koersen we over het Markermeer, richting Hoorn. Opa zit voorin de salon, nu al zijn favoriete plekje. Je kunt er door enorme ramen zowel vooruit als opzij kijken en je hebt veel zicht op de watervlakte en op andere schepen. En er is veel te zien. Tijdens het stuk over het Amsterdam-Rijnkanaal zei opa: ‘Wat een verschillende constructies van al die bruggen waar we onderdoor zijn gevaren. Zeker wel 20. En er is geen enkele gelijk.’
Nederland is mooi vanaf het water! Dit kolossale schip is zo stabiel, dat je bijna niet merkt dat je vaart. Terwijl je toch een behoorlijke afstand aflegt. Ondertussen hebben we ontbeten in de buurt van Nieuwegein, koffie gedronken tijdens het schutten in de Oranjesluis en lunchen we straks met zicht op Volendam.
Lekker eten hoort bij vakantie. Hier aan boord is het meer dan lekker, en tot in de puntjes verzorgd. Opa geniet met volle teugen. ‘Als ik dit de hele week moet volhouden, krijg ik er wel een paar kilootjes bij!’ zei hij net. De verzorging is uitstekend, een hotel waardig. En de hartelijkheid en warmte van al het vrijwillige personeel dat zich deze week inzet, is indrukwekkend. Iedereen heeft tijd voor een praatje, een grapje of gewoon een glimlach.
Voor vanmiddag hebben we ons ingeschreven voor een stadswandeling in Hoorn. Ik ben daar nog nooit geweest en opa ook niet. Leuk! De indrukken uit het ‘boordjournaal’ dat vanmorgen bij de receptie lag, geven een mooi beeld: het waren Hoornse schippers die naam gaven aan het uiterste puntje van Chili: Kaap Hoorn. Ik ben benieuwd wat we tegenkomen. Wordt vervolgd!”
Nederland is mooi vanaf het water! Dit kolossale schip is zo stabiel, dat je bijna niet merkt dat je vaart. Terwijl je toch een behoorlijke afstand aflegt. Ondertussen hebben we ontbeten in de buurt van Nieuwegein, koffie gedronken tijdens het schutten in de Oranjesluis en lunchen we straks met zicht op Volendam.
Lekker eten hoort bij vakantie. Hier aan boord is het meer dan lekker, en tot in de puntjes verzorgd. Opa geniet met volle teugen. ‘Als ik dit de hele week moet volhouden, krijg ik er wel een paar kilootjes bij!’ zei hij net. De verzorging is uitstekend, een hotel waardig. En de hartelijkheid en warmte van al het vrijwillige personeel dat zich deze week inzet, is indrukwekkend. Iedereen heeft tijd voor een praatje, een grapje of gewoon een glimlach.
Voor vanmiddag hebben we ons ingeschreven voor een stadswandeling in Hoorn. Ik ben daar nog nooit geweest en opa ook niet. Leuk! De indrukken uit het ‘boordjournaal’ dat vanmorgen bij de receptie lag, geven een mooi beeld: het waren Hoornse schippers die naam gaven aan het uiterste puntje van Chili: Kaap Hoorn. Ik ben benieuwd wat we tegenkomen. Wordt vervolgd!”
