Eindig

Een zonnige donderdagochtend. Een bericht van een ‘meer dan gewoon Facebook vriend’ met een foto van een kopje koffie. Een bericht over het ultieme vakantiegevoel, een gevoel dat start met simpelweg dom voor je uitstaren. Een kopje koffie in de hand, de tijd voor jezelf. Niets moeten, alle mogelijkheden liggen open. Misschien zit het venijn in de staart, voor mij dan.  

Ik kan me voorstellen dat je mijn gedachtegang nu even kwijt bent. Ik herinner me dat moment, de eerste ochtend van de vakantie. Een moment waar je eigenlijk het hele jaar naartoe leeft. Ultiem genieten, vrije tijd, tijd voor jezelf. Niets moet, alles kan, dat gevoel. Arbeidsongeschikt raken steelt dat gevoel. Nooit meer zul je dát gevoel van vrijheid ervaren, het is weg. Het gevoel van vrijheid ervaar je omdat het eindig is. Als je niet langer werkt heb je ook nooit meer vakantie. Of je hebt altijd vakantie, het is maar hoe je het ziet. 

Ik kan erg genieten van de eerste zonnestralen op mijn blote benen (dan moet het overigens al serieus warm zijn wil ik mijn korte broek aantrekken). Van een kopje groene thee in de warmte van de ochtendzon (cafeïne heb ik maar weer afgezworen in verband met mijn opvliegende hormonen). Ik kan me echter ook ietwat gefrustreerd voelen als ik meegeniet van foto’s van wandeltochten in de bergen in Oostenrijk of Zwitserland. Het is dubbel, ik geniet mee met de rest. Ik gun mensen hun verdiende vakantie, maar voor mij zit het er niet meer in. Ik blijf altijd hopen, wie weet, ooit komen dromen uit. Op manieren die je niet verwacht, maar onbezorgd op vakantie gaan, zoals vroeger, is voltooid verleden tijd. Het is verdwenen, samen met dat gevoel van verwachting, met dat enthousiaste gevoel van avontuur dat met een tikkeltje stress vooraf gaat aan die eerste vakantiedag. Aan het ultieme vakantiegevoel. 

Vakantie gaat voorbij, het genot zit hem in dat ene woordje; ‘eindig’. Je geniet meer omdat het voorbij gaat. Omdat het werk wacht en hoewel niet iedereen het zal toegeven is dat juist wat vakantie zo fijn maakt. Vakantie zal voor mij nooit meer hetzelfde zijn. De onbezorgdheid is eraf. Als je gezond bent kan ik je maar één tip meegeven. Geniet en wees dankbaar. Het feit dat het eindig is geeft het zijn waarde. Het is net als met leven, geniet nu het kan, je weet nooit of er een morgen is...