Zij maakt mijn leven mooier
Coby kan door haar beperking niet op eigen houtje op pad. De activiteiten van de Zonnebloem en het bezoek aan huis zorgen voor gezelligheid. Coby fleurt op als ze door het raam het gezicht van vrijwilliger Jacqueline ontwaart. “Ik word zo blij van haar bezoekje.”
Coby groeide op in Rotterdam, met twee zussen en drie broers. Haar ouders waren niet mobiel en als oudste dochter nam ze het huishouden en de zorg op zich. Later nam ze haar ouders in huis en verzorgde hen. Hetzelfde deed ze voor haar man Gerard, de laatste vijftien jaar van zijn leven. In 1995, toen Gerard al ziek was, verhuisden ze naar Nederweert, waar zijn wortels lagen.
Bonus
Sinds Coby fysiek beperkt is, speelt de Zonnebloem een grote rol in haar leven. “Ik geniet ontzettend van de activiteiten. Lekker de deur uit, mensen om me heen.” Bij de afdeling ontmoette ze Jacqueline. Ze hadden meteen een klik, omdat ze allebei uit de Randstad komen. Eigenlijk had Jacqueline met haar 83 jaar genoeg aan twee deelnemers die ze thuis bezoekt, maar toch kwam Coby daar zoetjes aan een ‘bonus’ bij.
Vreugde en tranen
“Dag meidje”, klinkt het hartelijk. Jacqueline omhelst Coby. “Hoe is het met je?” Ze schenkt koffie en thee in en al gauw kletsen ze er vrolijk op los. “Met Jacqueline praatte het meteen makkelijk”, vertelt Coby. “Randstadtaal”, lacht Jacqueline. “Direct, humor; meteen vertrouwd.” Ook ging Jacqueline onlangs mee met Coby in de Zonnebloemauto voor een bezoek aan har zussen, die ze een jaar niet had gezien. “Je ontmoet haar familie, deelt haar vreugde, en haar tranen. Dat schept een band.”
Oprecht interesse
Sinds ze samen op bezoek zijn geweest bij de zussen van Coby komt Jacqueline bij Coby op bezoek. “Ik kijk er zo naar uit als ze komt. Als je moeilijk de deur uit kunt, is een bezoekje al heel fijn. Gezellig bijkletsen, samen lachen. Het voelt goed, iemand in de buurt die naar je omziet. Maar het zit ‘m ook in de kleine dingen. Dat ze even belt als ik niet lekker ben. Zo attent. Met alles wat ze doet maakt ze mijn leven mooier.”