Verhaal Fien
Vijftien jaar geleden werd Fien uit Hoofddorp opeens gehandicapt. Het voelde alsof haar leven stop werd gezet. Ze had een succesvolle carrière in het Amsterdam UMC, een sportief en sociaal leven en ze zorgde voor haar tienjarige zoon Rick. Het leven met een lichamelijke beperking valt haar zwaar. Dankzij de Zonnebloem heeft Fien weer iets om naar uit te kijken.
Fien was 40 toen ze het Guillain-Barré syndroom (GBS) opliep. Een onbedoelde reactie van het eigen immuunsysteem waarvan de meeste mensen volledig herstellen. “Bij mij liep het allemaal net even anders. Ik raakte binnen 24 uur verlamd van teen tot kruin en kreeg daar bovenop nog een hartstilstand. Ik ben op mijn werkplek in het Amsterdam UMC gereanimeerd door mijn eigen baas. Hij vertelde me later dat hij eigenlijk had moeten stoppen
met reanimeren, maar dat hij is doorgegaan omdat mijn man en zoon erbij waren. Hij is het blijven proberen en uiteindelijk is het gelukt. Maar doordat mijn hart zo lang heeft stil gestaan, heeft het zuurstofgebrek ertoe geleid dat ik nu in een rolstoel zit. Zeker in het begin heb ik me wel eens afgevraagd of hij niet beter had kunnen stoppen.”
Ook het kortetermijngeheugen van Fien is aangetast door het zuurstofgebrek. “Fysiek kan ik nog veel zelf. Ik kan mezelf wassen en aankleden. Koken lukt ook, maar de boodschappen bedenken en opschrijven is lastig. Daar heb ik de hulp van Rick bij nodig. Hij is op zijn twaalfde volwassen geworden. Omdat mijn man doordeweeks in het buitenland werkt, heeft Rick veel voor mij moeten zorgen.” Dat Fien het sporten moest opgeven deed het meeste pijn. “Ik sportte fanatiek - tennis en badminton. En ging twee keer in de week met Rick naar het voetbal. Ik heb nu geen contact meer met de verenigingen, dat verwatert toch, net als het contact met oud-collega’s. Soms zwaait er nog wel eens iemand naar me, maar dan moet ik echt nadenken wie het is. Ik ben echt beperkt geworden. Ik kan niet even snel ergens heen. Ik kan niet overal makkelijk naar het toilet. Niet op bezoek bij familie. En ik ben afhankelijk van anderen om ergens te komen. Dat maakt me wel eens boos en verdrietig. Ik voel me soms best alleen.”
Door een vriendin werd Fien geattendeerd op de Zonnebloem. “Ik dacht dat het alleen voor oude mensen was, maar ze zijn er voor iedereen met een lichamelijke beperking. Bij de Zonnebloem heb ik Bettiny leren kennen. Zij is vrijwilliger en woont ook in Hoofddorp. Dankzij haar kom ik weer buiten. Ik stuur haar soms een appje, dan gaan we samen winkelen of even bijkletsen op het terras. Dankzij haar kwam ik weer op het strand - met mijn voeten in het zand, dat was lang geleden.”
Fien speelt de hoofdrol in onze nieuwe commercial: