Deelnemers Haarlem-Oost omarmen hun eerste activiteit sinds tijden

Nu de coronabeperkingen langzaam worden losgelaten, kunnen afdelingen weer gaan denken aan activiteiten waarbij ze bij elkaar zijn. Haarlem-Oost hield al een fotospeurtocht in kleine groepjes door de Spaarnestad. Het begin van een nieuwe tijd, zo leek het wel.

Heel gezellig. Dat was het volgens de 88-jarige Greet Zandstra. Echt héél gezellig. Eindelijk zag ze na een kleine anderhalf jaar zonder activiteiten weer eens de andere deelnemers van haar afdeling. “Het was een soort nieuw begin. Al die tijd was er niets, moesten we onszelf vermaken. Ik heb een hoop kennissen, ga bijvoorbeeld nog steeds om met oud-collega’s van de PTT, maar we mochten niet bij elkaar komen. Ineens was er weer een activiteit, met prachtig weer ook nog eens. Ja, het was een hele mooie middag.”

Einde aan lastige periode

Eigenlijk maakte het niet eens uit wat de deelnemers precies gingen doen. De gezelligheid waarnaar ze zo lang hadden verlangd, daar ging het om. Rie Duut (94 inmiddels) wil niet de zeurkous uithangen, maar wil toch wel kwijt dat ze sociaal gezien een lastige periode achter de rug heeft. “Ik heb me soms een beetje verveeld. Daarom vond ik de speurtocht zo geweldig. Er deden veel mensen mee die ik van gezicht kende, met namen ben ik niet zo goed. Het was leuk zo met elkaar. En heel goed verzorgd, met halverwege een drankje bij een jeu de boulesbaan.”

Het is precies wat de afdeling Haarlem-Oost voor ogen had: na een lange tijd zonder contacten weer lekker met zijn allen bij elkaar komen. “Ik belde deze en gene het afgelopen jaar nog wel op. Maar als zo’n periode te lang duurt, wordt het op een gegeven moment toch stiller”, zegt mevrouw Zandstra, die in het verleden 23 jaar als vrijwilliger voor de afdeling werkte en nu deelnemer is.

Fijn om weer samen te zijn

En ook al ben je 88, dan kan het nog steeds gebeuren dat je dingen voor een eerste keer doet. “Ik had nog nooit zo’n puzzeltocht gedaan. Heel leuk, om zo met zijn allen uit te zoeken waar de foto’s waren genomen. Hadden ze iets anders georganiseerd, dan had ik ook meegedaan hoor. Ik doe overal aan mee, omdat het zo fijn is om met elkaar te zijn.”

Hopelijk is de fotospeurtocht een opmaat naar meer activiteiten. Het kunnen er niet genoeg zijn, vindt mevrouw Duut, verlangend naar een mooie zomer. “Wij hebben een leuke afdeling, waarmee ik al veel mooie momenten heb beleefd. Het is fijn dat we weer wat kunnen doen. Dit was een goede start. Want het leven zal nu allemaal wel wat normaler worden, toch?”

Daar gaat Greet Zandstra wel vanuit. En dat treft, want dan heeft ze bij de volgende activiteit wat meer te bepraten. “Ik houd ervan om met de andere deelnemers bij te kletsen. Maar er waren nu nog weinig nieuwtjes. Dat snap ik ook wel. Ze hebben allemaal niet heel veel meegemaakt hè, de laatste tijd. Dat gaat hopelijk vanaf nu snel veranderen.”