De uitslag van de Zonnebloem loterij is bekend.
Kijk snel of je in de prijzen bent gevallen!
Naar de uitslagPresentatie over het schaatsmuseum en Elfstedentochten.
Toon van Kempen vertelde o.a. over zijn erbarmelijke ervaringen in de meest legendarische tocht der tochten op 18 januari 1963. Een slagveld, zoals nog nimmer vertoond.
Terwijl buiten van de, door het KNMI voorspelde, code geel vanwege sneeuw en gladheid nog niets te merken was, waren de Zonnebloem-gasten –vrijwilligers van locatie Centrum in Swaenswijk deze middag al wel in winterse sferen.
Voorafgaande aan de presentatie van de heer Toon van Kempen van het Schaatsmuseum werden evr al zwart-wit beelden getoond van barre winterdagen, prikslee-plezier, auto’s die over het ijs reden en schaatsers in lange rijen door de witte, koude winterwereld.
Er was goede belangstelling voor deze activiteit. Wie herinnert zich immers niet de Elfsteden-tochten waarbij bijna heel Nederland aan de buis gekluisterd zat?
De heer Van Kempen had, vergezeld door zijn echtgenote, tafels vol met allerlei soorten schaatsen uit zijn schaatsmuseum uitgestald. Men kon in de pauze even langslopen om een en ander van dichtbij te bekijken.
Voor de pauze werd er uitleg gegeven over de soorten schaatsen: de oudste schaats, de gliss die met palingvel werd bevestigd aan de voeten, werd opgevolgd door de schenkels, de zwierbollen, de korthalsschaatsen, de klompschaatsen, de krulschaatsen, de blokschaatsen, de doorlopers en de bekende Noren. Enthousiast werd deze uitleg voorzien van anekdotes die regelmatig nostalgische herkenning opriepen.
Na de pauze met drankje en hapjes lag de nadruk op de Elfstedentochten. De heer Van Kempen was er grotendeels bij in 1963 en in de jaren ’ 70 heeft hij de hele tocht volbracht. Zijn “kruisje” ging de zaal rond, evenals enkele verschillende schaatsen en foto’s. Beeldend vertelde hij over hoe zo’n dag begon: opstaan om 02.30 uur. Warme onderbroek en hemd aan. Gebreide overbroek. Jas en muts. Kranten tussen de kleding. Uitgebreid insmeren met uierzalf. Stevige maaltijd innemen. Vertrekken met je schaatsen van twee maten groter, voor dikke sokken en om bevriezing te voorkomen.
De middag was te kort voor de vele verhalen. Maar het was leuk om op deze manier even terug in de tijd te gaan.
Gerelateerd aan de onderwerpen van deze activiteit, sneeuw, winterse kou en schaatstochten, waren er bij de uitgang nog boeken om door belangstellenden mee te nemen. Om thuis nog even in de sfeer te blijven.
En buiten waren er nog steeds geen sneeuwvlokken te bekennen...
