Fotopuzzelrit

De prachtige natuur rond Apeldoorn bekijken tijdens een fotopuzzelrit dat wilden onze gasten wel.

Het verhaal van vrijwilligster Marjan:
Vandaag mocht ik als vrijwilligster mee voor een puzzeltocht. Albert die het organiseerde verzekerde iedereen dat het eenvoudig was. Zijn buitenlandse schoondochter reed hem in 1 keer. Gelukkig want ik ben slecht in navigeren. Ben blij met de moderne techniek van een navigatiesysteem in de auto.

Met 2 dames en een boekje met foto’s gingen we op weg. Ik zei tegen de dames dat zij mij de weg moesten wijzen aangezien ik auto moest rijden en dus niet mee kon kijken. Mw naast me was druk met de foto’s aan het kijken en roepen waar ik heen moest.

Mw achter mij corrigeerde de dame voorin. Dit ging nog wat worden. Nog in Apeldoorn reden we al  verkeerd. Na gekeerd te zijn, gingen we vol goede moed verder. So far so good. Ineens kwamen de dames er achter dat er ook nog vragen beantwoordt moesten worden. Gelukkig waren ze aardig bekend en konden ze de vragen beantwoorden zonder te stoppen. De dames waren gezellig aan de klets en we hadden veel lol.

Mw naast me zat regelmatig op de verkeerde bladzijde van de foto’s te kijken en werd dan weer  gecorrigeerd door mw achterin. Zo reden we dan ook weer verkeerd en moest ik keren. Op een gegeven moment hoor ik de Tullekensmolenweg in Lieren/Beekbergen. HUH? We rijden in Loenen! Dus via een andere niet minder mooie route naar de Tullekensmoleweg gereden. Zo nu zaten we weer op de goede weg en konden we de route vervolgen. Na het tweede wildrooster zou 50 meter verderop links de eindbestemming zijn. 

Volgens de dames waren we bij de eindbestemming en dus parkeer ik op de parkeerplaats. De dames uit de auto geholpen en voetje voor voetje, we waren niet zo snel, naar de brasserie gelopen. Alleen hier wisten ze niets van een reservering van de Zonnebloem. Oeps foutje. De dames op een stoel gezet en ik terug naar de auto. De noodenveloppe maar open gemaakt. We moesten nog een klein stukje verder rijden naar Pannenkoekenhuis Berg en Dal. En inderdaad daar stond de Zonnebloemauto en zagen we de andere Zonnebloemvrijwilligers met een big smile ons opwachten. Dachten we het nog stil te kunnen houden, hadden we het mis. De Brasserie had al naar het pannenkoekenhuis gebeld of daar een reservering was gemaakt voor de Zonnebloem. Zo was iedereen al op de hoogte. Ach, we hebben veel gelachen en uiteindelijk zijn we er gekomen. De pannenkoeken waren heerlijk en de gasten hadden een leuke middag. Zeker voor herhaling vatbaar!