De hartenwens van mevrouw Young en mevrouw Huigen.

Op zaterdag 22 september, de eerste zaterdag in de herfst van 2018, togen we met z’n vieren richting de hoofdstad voor een tocht met een rondvaartboot door de grachten van Amsterdam.
Mevrouw Young en mevrouw Huigen van Werkum werden al gauw Han en Nini, en ondanks dat de dames nooit gerookt of enige alcohol tot zich genomen hadden zat de stemming er al snel goed in.
Een brede blije lach en een flinke dosis humor zijn de ingrediënten voor een geslaagde dag. Dat stond !! Lola had de leiding van dit uitje en George was de chauffeur voor deze dag.
Op de heenweg moest de hemel nog enkele stevige buitjes regen kwijt maar aangekomen in Amsterdam was daar weinig meer van te merken. We waren op tijd en dat scheelde enorm wat betreft de drukte bij de rondvaartboten. Het parkeren van de auto ging soepel en we konden zelfs nog kiezen uit de aanwezige zitplaatsen op de boot.
Vrijwel meteen nadat we geëmbarkeerd waren vertrok de boot voor de rondtoer. Met een oor-telefoontje op konden we goed volgen langs welke bezienswaardigheden we voeren.
Vanaf het station gingen we even het IJ op om via de Prinsengracht Amsterdam in te duiken.
Op het water was het erg druk met allerlei soorten sloepjes, rondvaartboten en mysterieuze dingen die drijven en waarmee je ook vooruit kwam. De mensen die erop zaten hadden plezier en deden zich tegoed aan allerlei lekkernijen. Voor elke toerist een recept, hoe duur wil je het maken.
Langs het Anne Frankhuis en de Westerkerk vervolgden we de tocht via de Leidsegracht. Bij deze bocht zag de kapitein een dukdalf over het hoofd en trilde de boot in elke plooi bij deze aanstoot.
Han en Nini keken hun ogen uit en wilden niets missen van wat er allemaal te zien was
Daarna sloegen we af over de Herengracht richting de Amstel. Vlak voor die afslag passeerden we nog een aardig doorkijkje van zeven bruggen over de Reguliersgracht. Op de Amstel was het echt bal. De Magere Brug en het theater Carré trekt ook vanaf het water veel belangstelling.
Langs de Opera en het Waterlooplein, met zijn markt, ging de vaartocht verder waarbij we het Rembrandthuis passeerden. Op het Oosterdok hadden we een goed zicht op het imposante gebouw Nemo. Toen de Schreierstoren in zicht kwam wisten we dat we weer dicht bij het vertrekpunt waren aangekomen. In een uur tijd was er veel voorbij gekomen en te zien geweest.
Een korte wandeling bracht ons bij Café Restaurant Loetje waar we in een gezellige drukte onderdompelden. We genoten er van een kopje koffie en een bescheiden maar lekkere en welkome lunch.
Tegen half twee zaten we weer in de auto op weg naar Baarn en kwamen de tongen pas echt los. Al snel bleek dat de drie dames een hoogstaand zangniveau beheersten en dat de bas van het gezelschap niet onder deed voor dit trio. Met de uitzending van Anne Grönloh nog vers in het geheugen vertolkten we luidkeels haar beroemde repertoire. Met het geweldige jazznummer “Georgia on my mind” sloot Han, zonder gitaar weliswaar, de middag waardig af.
Han en Nini bedankten de Zonnebloem , met Lola en George, nog eens extra omdat zij deze dag mogelijk hadden gemaakt.
George Molenaar en Lola Andriese