NIEUWSBRIEF ZONNEBLOEM BARENDRECHT

1e Nieuwsbrief Jaargang 1 - 2022

Op vakantie in huis het Wolders Ven te Waalre van 3 t/m 7 oktober 2022.

Na weken van voorpret ( ja het was ook veel werk en geregel maar met zo’n leuk vooruitzicht mogen we het absoluut voorpret noemen ) was het eindelijk 3 oktober 2022. Auto’s vol gepakt met vrijwilligers en gasten. Taxibussen met gasten en begeleiders. De een wat vroeger de ander met wat vertraging maar eindelijk was het zover. We gingen op vakantie naar Waalre. In de loop van de middag is iedereen op de plaats van bestemming aangekomen, vliegen de ohhs en ahhs in het rond want hé wat is het hier mooi. De omgeving is prachtig, de zon schijnt, het huis is ruim, biedt alle faciliteiten en doet warm en gezellig aan. We nemen met zn allen plaats op het terras en genieten met een hoofdletter G. Laat die vakantie maar beginnen, wat hebben we het goed! Voor het diner wordt elke avond gezorgd, dat scheelt onze vrijwilligers een hoop werk en maakt dat het ons allemaal een luxe gevoel geeft. Okay, Jaap, Elly, Leny, Els en Corry moeten er nog wel even voor zorgen dat het warm gemaakt wordt, dekken de tafel en schenken een wijntje in maar ach, stil zitten kunnen ze geen van allen dus stiekem zijn ze best blij dat ze deze klusjes mogen doen. Na het diner duiken we met elkaar de zithoek in. Onder het genot van een wijntje bespreken we wat er de komende week op het programma staat en zo wordt het al snel laat. Buiten op het terras is het inmiddels aarde donker en doodsstil, Wauw kijk de maan en de sterren eens. Morgen wordt het weer mooi weer! Dinsdag ochtend, de een heeft heerlijk geslapen, de ander moet nog even wennen aan het bed en de omgeving. Tegen half 10 is iedereen weer fris en fruitig klaar voor het ontbijt. De wensen voor het ontbijt vliegen Elly om d’r oren en we hebben de grootste lol met elkaar. Na het ontbijt vertrekken we met elkaar richting de markt in Aalst. Uiteraard happen we een visje op de markt en kopen we een lekker stukje kaas en zakje nootjes voor vanavond. Ik heb wel trek in een lekker bakkie wordt er geroepen, ja ik lust ook wel, ja we zijn op vakantie dus doe mij maar een Irish koffie. Zo gezegd, zo gedaan. De vriendelijke serveerster van het restaurant verbouwd de halve zaak zodat we met onze rolstoelen naar binnen kunnen en niet veel later genieten we met elkaar van een lekker bakkie. Op de terugweg moeten er hier en daar wat rolstoelen worden bij gestuurd en laten we al zingend de buurt weten dat we er zijn. Terug in het huis rusten de gasten wat uit, genieten van de zon op het terras en lezen elkaar de krant voor. Het diner wordt geserveerd en met elkaar smullen we van de chilli concarne die speciaal voor ons gemaakt is. De grapjes over hoeveel kilo iedereen deze vakantie aan gaat komen vliegen over en weer. Wat is er weer lekker gekookt voor ons. Na het diner komt de sjoelbak op tafel en blijkt de een nog fanatieker dan de ander. Er breekt een ware sjoel strijd los. Woensdag moeten we op tijd opstaan want we gaan weer op pad. Even aanpoten voor de vrijwilligers maar het lukt, we lopen vandaag richting Waalre. Op weg naar de chocolade fabriek van van Meulen. Onderweg vliegen de eikels ons om de oren. Het waait best redelijk en ja in een bosrijke omgeving vliegen er dan wel eens wat eikels uit de bomen. Iets waar we natuurlijk vreselijk om moesten lachen met elkaar want ja, de eikels liggen hier voor het oprapen of ik heb nog nooit zoveel eikels bij elkaar gezien. Ook zagen we mooie paddenstoelen onderweg en kwamen we zelfs een paar stronken boerenkool tegen. Okay, avond eten ook weer geregeld, als iemand die boerenkool tenminste ook even wil plukken, De chocolade fabriek was geweldig, je kreeg er trek van. Gelukkig konden we in het winkeltje genoeg chocolade kopen. Tijdens de rondleiding mochten we proeven en zagen hoe er bonbons gemaakt werden. De mevrouw van de rondleiding vertelde dat de mooie chocolade letters die je bij de winkels in de etalage zag liggen hier in de fabriek gemaakt werden. Sjonge zeg, wat een hoop handwerk is dit allemaal en wat zijn de mensen die hier werken allemaal gezellig en behulpzaam. Om ook de grote rolstoelen in het winkeltje te kunnen krijgen wordt er een extra plank uit de schuur getoverd zodat de drempel vanuit de fabriek naar het winkeltje voor ieder van ons te nemen is. We kopen overigens met elkaar de halve winkel leeg dus ze moeten in de middag hard doorwerken in de fabriek om alles weer aan te vullen. Vanuit de fabriek richting ons lunch adres. Door een steegje en via de tuin komen we in een achter gedeelte van een winkel terrecht. Hier staat een gezellige lange tafel voor ons gedekt en genieten we wederom met elkaar van een overvloed aan eten. Na de lunch nog even neuzen in het winkeltje waar ze lekkere thee en leuke cadeauartikelen verkochten. En nu snel op naar het museum anders zijn we straks blut! Het museum waar we naar toe gaan zit een paar honderd meter verderop dus we zijn er zo. We worden vriendelijk ontvangen en krijgen een rondleiding. Eerst beneden waar kunstenaars uit de buurt hun erts werken tentoon gesteld hebben. Natuurlijk vindt de een dit leuker dan de ander maar als we daarna naar boven gaan in het museum wordt het een feest van herkenning voor iedereen die met de lift naar boven kan. Oude brabantia artikelen, Speelgoed van vroeger en een oude uitzet van Walra wordt er tentoongesteld. Voor de gasten die niet naar boven kunnen worden er wat artikelen naar beneden gehaald. Ook hier is de gastvrijheid geweldig! Weer buiten zien de dames een kleding winkel met een rek buiten met sale. Je raadt het al, er moet geshopt worden. Ondertussen worden er pakjes drinken gehaald bij de supermarkt want van al die chocolade die gesnoept is krijg je dorst. Ook gaan we opzoek naar talkpoeder voor de sjoelbak voor vanavond, hoe bedoel je fanatiek Uitgedronken en geshopt vertrekken we weer richting huis. Een wandeling van een half uurtje met het zonnetje erbij is natuurlijk geen straf. Moe maar voldaan ploffen we thuis neer op de bank. Na het diner komt de sjoelbak op tafel. Niemand wil naar bed en een ware competitie breekt los. Onder het genot van een advocaatje wordt het al snel laat! De volgende morgen blijkt dat iedereen heerlijk geslapen heeft en er zelfs gasten aangeven zich niet te kunnen herinneren dat ze zo lekker geslapen hebben. Geweldig! Nu kunnen we dus allemaal uitgerust aan de nieuwe dag beginnen. Wederom is het een fantastische mooie dag. Buiten op het terras komen de schilder en tekenspullen tevoorschijn en worden er mooie schilderijtjes en tekeningen gemaakt. We gebruiken hierbij de blaadjes die we eerder in de week al buiten hebben gevonden en zo ontstaan er mooie herfst taferelen. Met de temperatuur en de zon erbij zouden we bijna vergeten dat het herfst is. Ondertussen moeten we niet vergeten dat we nog de deur uit moeten vandaag. Er staat een high tea op het programma. Dus hup hup iedereen weer in de benen, op naar Aalst. De high tea was ongelofelijk smerig lekker (uitspraak van de gasten) Er komt zoveel eten op tafel dat we ons afvragen hoe we dit ooit op gaan krijgen. Nou je snapt het al, een kleine 2 uur later zijn er nog maar enkele hapjes over. Alle broeksknopen moeten los en aan eten moeten we voorlopig niet denken maar man man wat was dit gezellig en lekker! Rollend naar huis, uiteraard met de nodige stops bij winkeltjes onderweg want ja als je met een stel dames op pad gaat willen ze in winkels kijken he Jaap. Thuis buiken we verder uit op het terras, wordt er nog een laatste hand gelegd aan de tekeningen en schilderijen en ja hoe kan het ook anders, krijgen we toch wel weer trek dus, schuiven we door naar het diner. Na het diner spelen we gezellig Bingo en is er voor iedereen een prijs. Moe maar voldaan is het vroeg stil in huize het Wolders Ven. En zo breekt de vrijdag aan. Vandaag houden we een meiden dag. We zetten krullen, lakken nagel, werken aan onze make up en dit alles in de stralende zon. Het is niet te geloven, zulk mooi weer hebben we weer vandaag. Natuurlijk hebben we uitgebreid geluncht want die buitenlucht maakt hongerig. Na de lunch was er een leuke verrassing. Alle gasten kregen een voetreflex massage. Soms een beetje onwennig andere vol vertrouwen maar uit eindelijk heeft iedereen lekker in de stoel gelegen bij deze mevrouw. Om in de verrassingen te blijven kregen we vanmiddag ook nog visite van vrijwilligers die op de terug weg van hun vakantie waren en nieuwsgierig waren hoe wij het met elkaar hadden. Zo dronken we met elkaar een bakkie met uiteraard wat lekker erbij en kwam ook de vrijdag langzaam maar zeker tot een einde. Op naar ons galgenmaal want ja aan alles komt een einde dus ook aan deze geweldige vakantie. Na het wederom kostelijke diner hebben we met elkaar vast wat koffers ingepakt zodat we morgenochtend niet alles hoefden te doen. Daarna kropen we gezellig met elkaar in de zithoek met koffie en een bonbon en vertelde we elkaar hoe we de vakantie beleefd hadden. Als verrassing had Elly een mooi herinneringen boek gemaakt. Onder het genot van nog maar weer eens een wijntje werden herinneringen gedeeld en vroegen we ons af of er een mogelijkheid was om nog een weekje bij te boeken. Wat hebben we genoten!