Wij zijn een zee van zonnebloemen
Gedicht t.g.v. 60 jaar De Zonnebloem. Inmiddels 10 jaar oud maar nog steeds actueel.
Een zee van zonnebloemen
Wij zijn een zee van zonnebloemen
Een oceaan van golvend goud
Als we buigen naar het zonlicht
doen we dat in duizendvoud
Wie goed luistert hoort ons zingen
als één koor, maar ook apart
Die hoort de mooiste klanken
van het allergrootste hart
Is het niet fijn te weten
dat eenzaamheid niet hoeft?
Dat je zelf het tij kan keren
van somber en bedroefd
't Is zonde van je schoonheid
de zon schijnt bovendien
Verjaag de schaduw kijk omhoog
en laat je schoonheid zien
Wij zijn een zee van zonnebloemen
Een oceaan van golvend goud
Als we buigen naar het zonlicht
doen we dat in duizendvoud
Wie goed luistert hoort ons zingen
als één koor, maar ook apart
Die hoort de mooiste klanken
van het allergrootste hart
Zeg dag tegen het donker
en zoek met ons het licht
want voor je 't weet verwamt de zon
voortaan ook jouw gezicht
Wij zijn een zee van zonnebloemen
Een oceaan van golvend goud
Als we buigen naar het zonlicht
doen we dat in duizendvoud
Wie goed luistert hoort ons zingen
als één koor, maar ook apart
Die hoort de mooiste klanken
van het allergrootste hart
Die hoort de mooiste klanken
van het allergrootste hart
De zonnebloem, de zonnebloem
die heeft het grootste hart!
Tekst: Ruud Bos.
