Dagje Struinen door de duinen bij Camperduin

Donderdag 4 mei gingen we naar Camperduin en maakten we een rondrit met een Zonnetrein

Zonnebloem de Goorn gaat struinen in de duinen

Na een korte busrit vanuit De Goorn komen we aan bij Strandpaviljoen Struin in Camperduin. De koffie en struingebak staan klaar en we worden hartelijk ontvangen.

Met 44 Zonnebloem gasten en 7 vrijwilligers genieten we van deze heerlijke nog warme traktatie.

Intussen staan er twee Zonnetreinen klaar voor ons, tijd om weer de jassen aan te trekken, de rollators op te zoeken en de rolstoelers weer mee naar buiten nemen.

Gelukkig zijn de twee Zonnetreinen voorzien van beschermende zijwanden waar we goed door naar buiten kunnen kijken, en wat zijn die chauffeurs vriendelijk en behulpzaam bij het instappen. Onze gasten zijn op een enkele na slecht ter been en alle extra handjes bij het instappen zijn dus welkom.

De rit wordt extra leuk en interessant doordat de treintjes met regelmaat stoppen en de chauffeurs na eerst met een wisser de regendruppels van de ramen te halen ons uitleg geven over het ontstaan van de duinen en de beplanting. Wat een kennis van zaken hebben deze mannen, wat leuk om te horen dat er ruim honderd jaar gelden maar 2 soorten dennen waren die zich als enige beplanting konden redden op de arme zandgrond en dan nog de reden waarom er naar beplanting werd gezocht.

Onze gasten vergeten duidelijk de kou en genieten zichtbaar.

Wat is het bijzonder te ontdekken dat mensen van 70 plus en die in Noord Holland grootgebracht zijn, nog nooit in de duinen waren geweest, gewoon omdat ze daar lichamelijk niet toe in staat waren. Anderen die dit door hun leeftijd al heel lang niet meer kunnen en nu herinnert werden aan mooie jeugdervaringen.

Daar word ik toch wel stil van, en dan die meneer van 80 die nog nooit een rode bosmier had gezien en nu ook nog weet dat er in zo’n nest 400 à 500.000 wonen.

Nadat we door de stille elektrisch aangedreven treintjes weer waren afgezet bij het strandpaviljoen hebben we nog genoten van een voortreffelijke lunch waarna we huiswaarts vertrokken. In de bus raakten onze gasten niet uitgepraat over het duingebied waar ze op zo’n mooie manier van hebben kunnen genieten.

Voor mij was dit een eyeopener. Wat kan Nederland groot zijn met kleine dingen als een treintochtje door de duinen.

Els Eijling, vrijwilliger van de

Zonnebloem, afdeling De Goorn, Grosthuizen, Scharwoude, Oudendijk en Avenhorn