Met het Hofkwartier op de Biesbosch speuren naar rietzangers, witte reigers en misschien wel een visarend

Dat hadden ze van Zonnebloem Hofkwartier toch maar mooi uitgekiend: op een mooie zomerse dag erop uit. Eerst met de aangepaste bus van Florence naar het Brabantse Drimmelen en van daar uit met een boo

Dat hadden ze van Zonnebloem Hofkwartier toch maar mooi uitgekiend: op een mooie zomerse dag erop uit. Eerst met de aangepaste bus van Florence naar het Brabantse Drimmelen en van daar uit met een boot de Biesbosch op. Aan boord keek iedereen uit naar de rietzangers, witte reigers en misschien wel een visarend waar de uitnodiging om mee te gaan wervend over sprak.

Op zo’n zonnige zomerdag is het niet moeilijk om vroeg op te staan en tijdig tegen het ontvangstcomité te zeggen "Ik ben er hoor!" Het vervoer waarvan nogal wat mensen van de Zonnebloem afhankelijk zijn reed ook op tijd voor. Zo kwam het dat de 34 reizigers vanaf het moment dat de klok tien uur sloeg zagen hoe de opstapplek bij de kerk aan de Elandstraat steeds kleiner werd.

Een voorspoedige reis zonder files werd het en het gezelschap van Zonnebloem Hofkwartier kon mooi op tijd ‘ahoy’ roepen naar de bemanning van de Zilvermeeuw; het schip van het rondvaartbedrijf met dezelfde naam dat naar eigen zeggen al meer dan een halve eeuw de bijzonderheden van Nationaal Park De Biesbosch laat zien.

Twee uur duurt zo’n tocht met dat grote nieuwe en vooral luxe schip en het viel een enkeling op dat veel kleine bootjes bang waren van zo’n eh, gevaarte. Aan boord had de bemanning vijf tafels gereserveerd voor de Zonnebloem van het Hofkwartier. Eerst werd er koffie geschonken als teken dat de rondvaart nu echt was begonnen. Daarna kwam er een heerlijke lunch met kroket op tafel.

Wie wilde, kon daarna naar boven en naar buiten. Niet iedereen had daar evenwel zin in: boven op zo’n boot is het wel heel erg prachtig weer. Oftewel: geen schaduw en ook voor mensen die niet snel klagen best wel wat te warm. Binnen was er overigens genoeg te doen zoals het bestuderen van een uitgedeelde poster van de Vogelbescherming en kijken of de afgebeelde vogels zich in de buurt van het schip laten zien. Want hee beloofde rietzangers, witte reigers en misschien wel een visarend; waar zijn jullie dan?

Veel te snel was het allemaal voorbij en wachtte de bus weer. Onderweg werd een pakje drinken uitgedeeld om zonder dorst te genieten van wat er allemaal langs de ramen van de bus voorbijtrekt. En voor iedereen was er ook nog een speldje van de Vogelbescherming. Het kan niet anders of over dit uitstapje wordt nog lang nagepraat.

Volgend jaar weer doen?