De uitslag van de Zonnebloem loterij is bekend.
Kijk snel of je in de prijzen bent gevallen!
Naar de uitslagRegionale vakantieweek 2024
In 2024 gaat de Zonnebloem/Afdeling Dongen-‘s Gravenmoer weer op vakantie met de regio, dus samen met de afdelingen Gilze-Hulten en Rijen-Molenschot. Dit jaar naar Ermelo van 18 t/m 23 maart.
Verslag in het Weekblad Dongen.
Zonnebloemvakantie Regio Dongen – Gilze – Rijen succes!
We zijn weer thuis, en wat hebben we genoten. Met 29 gasten en 17 vrijwilligers gingen we op 18 maart op pad. Het vakantieadres was Hotel Dennenheul in Ermelo. Bij manege de Vijf Eiken kwamen we samen, en na een kop koffie konden we instappen. We waren allemaal een beetje zenuwachtig, ja ook de vakantiestaf. Wat zal het gaan brengen? Maar kom, als we eenmaal van start zijn zal het beslist lukken!
En dat was ook zo, wat een heerlijke week met mooi weer en prachtige uitstapjes.
Bij aankomst in het hotel stond er een lunch te wachten waarna de koffers naar de kamers werden gebracht en iedereen na de lunch kon rusten.
‘s Middags was er een kopje koffie met wat lekkers, en daarna voor de liefhebber een glaasje fris of wijntje. Een diner volgde en na het heerlijke eten kon iedereen doen waar hij zin in had. Uiteraard werd er “geskiboot” en “gekaart”. Want dat kan niet ontbreken op vakantie. Ook werd er gehaakt en gebreid, jawel!
Dinsdag ontbijten en een heerlijke wandeling, nou dat viel een beetje tegen. Het was grensverleggend zullen we maar zeggen. Bij aankomst lunchen, en daarna een prachtige PowerPointpresentatie over de Veluwe in al zijn seizoenen, persoonlijk ingesproken door de natuurfotograaf. Sommigen onder ons deden even een powernap dus zagen de beelden aan de binnenkant van hun ogen.
Woensdag was een speciale dag, deze noemden men dan ook de “liftjes-dag”. We gingen naar Paleis het Loo en om ergens te komen moest men gebruik maken van vele liften. Maar het was de moeitewaard. ‘s-Avonds was het weer heerlijk uitrusten, spelletjes doen en op tijd naar bed.
Donderdag, de dag dat we naar de schaapskooi Ermelo gingen. Veel hilariteit. We konden namelijk met: Treintje, bus, scootmobiels, duo-fietsen, gewone fietsen. Ook had er een gast een elektrische rolstoel bij. Dat ging niet zo snel, dus bij het heuvelop gaan moesten de vrijwilligers een aanloopje nemen anders reed hun fiets met terugtraprem achteruit! In de avond was er een optreden van de Kokkels en de Mokkels een viswijven koor uit Harderwijk. Fantastisch, in visserskleding compleet met trekharmonica’s én een ukelele.
Vrijdag, in de ochtend waren er nog gasten en vrijwilligers die heel graag naar de stad gingen want ‘s-avonds was er een feestelijk diner, en daar wilden ze iets nieuws voor aantrekken. In de middag gingen alle mannen naar Museum Het Pakhuis in Ermelo, een museum dat de geschiedenis weergeeft van grafheuvel tot Romeinen. De oudste van de groep was ook zeer geïnteresseerd, en stelde vele vragen. Daarna op naar het Brouwerij museum, maar dat was dicht dus hebben ze maar even een pilske gedronken in het café, gezellig. De dames hadden ondertussen een verwenmiddag, hand-voetmassage, haartjes laten doen, nageltjes lakken en mooie mak-up op. Ondertussen werden ze verwend met koffie en een koekje en een glaasje met een hartig hapje. Het feestelijke 4 gangen diner was fantastisch, en in de avond hadden we een muzikale Bingo. Arie en Coby Tabeling waren zelfs vanuit Dongen gekomen om dit te verzorgen. Wat werd er goed meegezongen en veel gelachen. De prijsjes stonden in het teken van Pasen, chocolade paaseieren en ook de chocoladepaashaas was aanwezig. Een wonderschone afscheidsavond.
Zaterdag, we gaan naar huis. Op tijd op en na het ontbijt de bus in. Met een lunch bij Manege de Vijf Eiken namen we afscheid van onze gasten en vrijwilligers. Deze vakantie werd mede mogelijk gemaakt door de vele sponsoren waaronder Stichting Gezondheidszorg Gilze. Mag ik namens onze gasten de vrijwilligers en de vakantiestaf hartelijk danken voor deze prachtige, geslaagde vakantieweek, het was top.
WvdH
Verslag van Alfonsa Hessels:
Blij verrast zijn wij als we door Betsie Beijers gebeld worden met de vraag of we mee willen op deze reis. Er zijn een paar mensen afgevallen en wij staan op de reservelijst. Daar zeggen wij geen nee tegen. Dus vertrekken we op maandag met de groep senioren naar groepshotel Dennenheul in Ermelo. Daar aangekomen worden we uitgenodigd voor het lunchbuffet. Daarna krijgen we wat algemene informatie en de sleutel van onze kamer. De vrijwilligers hebben inmiddels alle bagage uit de bus gehaald en naar de kamers gebracht. Er staat verder niets op de planning deze dag. Gewoon even wennen aan de omgeving en aan elkaar. Om half zes worden we verwacht voor het diner. Mooi gedekte tafels met daarop voor ieder een prachtige menukaart. In plaats van een gebed leest Betsie een gedicht voor. Het eten smaakt voortreffelijk; groentesoep vooraf, hachee als hoofdgerecht met de bijgerechten rode kool, zomerse zuurkool, puree van aardappel en een compote van appel en kaneel. Als dessert een tiramisu. De avond wordt doorgebracht met kaarten, rummikub, skip-bo, breien en kletsen.
De volgende ochtend beginnen de vrijwilligers om 07.00 uur met de verzorging van de gasten, want om half negen staat het ontbijtbuffet klaar. Tijdens de koffie wordt besloten even een wandeling te maken rondom het hotel; het is lekker zonnig weer. Wie geen zin heeft blijft in het hotel. ’s Middags worden we verwacht in De Dennenzaal voor een lezing door natuurfotograaf Rien Mouw. Door middel van een digitaal klankbeeld neemt Rien ons mee op een tocht over de Veluwe. Jaargetijden komen voorbij. Winter met dieren in een besneeuwd bos en kruiend ijs langs de Randmeren. We staan oog in oog met een rekel (mannetjesvos) die op zoek is naar een moervos. De lente met bloemen en jong wild, de herfst met de edelhertenbronst. Ook gaan we op ‘bezoek’ bij oude Veluwenaren. Ze leiden hun leven op een bijzondere manier in oude boerderijen, waar de gaten in de planken van de deur een natuurlijk kattenluik vormen. De afwas gebeurt nog in een teiltje op de keukentafel, de tijd is stil blijven staan. Rien heeft deze mensen prachtig gefotografeerd. Sommige portretten lijken, door de lichtinval, wel op een schilderij van Vermeer. Door de frisse lucht van de ochtendwandeling en de rustgevende muziek op de achtergrond vallen bij sommige gasten de ogen dicht. Gekscherend wordt De Dennenzaal door Harry omgedoopt tot De Slaapzaal. We sluiten de dag weer af met een diner en spelletjesavond.
Het is inmiddels woensdag en er staat een bezoek aan Paleis Het Loo op het programma. De logistieke operatie komt weer op gang; alle rollators en rolstoelen moeten mee in de bus. Met een heerlijk zonnetje komen we aan bij Het Loo en we worden ontvangen in één van de voormalige paardenstallen voor koffie met een koninklijk gebakje. In de paardenboxen zijn zitplaatsen gemaakt; heel sfeervol. Daarna gaan we in drie groepen op pad. Onze groep start bij het stallenplein met de stallen, de aanspanplaats en het koetshuis. Hier worden de oude auto’s, koetsen en sledes van de Oranjes tentoongesteld. Ook Wilhelmina’s schilderwagen is er te zien. De wagen was haar mobiele atelier als ze in de omgeving ging schilderen. Na de lunch gaan we naar het paleis, waar we een indruk krijgen van drie eeuwen bewoning door de Oranjes. We lopen de route van Willem en Mary met de 17e -eeuwse vertrekken. Kijken omhoog naar het spiegelplafond in de bibliotheek en werkkamer van Willem III en bewonderen de prachtige eetzaal volgehangen met gobelins. Toch lopen we snel door de vertrekken heen want we willen graag naar het dak voor een uitzicht op de tuinen. En dat blijkt nog best een opgave door de vele en vaak kleine, trage liften.
Eenmaal op het dak moeten we als een speer naar beneden, de tijd dringt en we zijn te laat bij de bus. We hebben die mooie tuinen gezien, maar het voelt niet goed dat de anderen op onze groep moesten wachten. Terug bij het hotel gaan we meteen aan tafel.
Donderdagochtend is het een drukte van belang. Die middag gaan we een bezoek brengen aan de schaapskooi in Ermelo. Maar hoe komen we daar? Het hotel beschikt over een aantal duofietsen en scootmobielen. Er wordt geoefend met de fietsen en ze worden goed afgesteld. Voor de rolstoelgebruikers rijdt er een rolstoelbus en een open treintje is weer geschikt voor andere gasten. Joseph zal met de auto met aanhanger de rollators vervoeren. Na de lunch gaat het hele circus op pad. We worden in het bezoekerscentrum verwacht voor een kop koffie en heerlijk gebak. Er is een winkeltje waar leuke ‘schapensouvenirtjes’ worden verkocht. Buiten hebben we uitzicht over de Ermelosche Heide en er loopt een pad naar de achterkant van de schaapskooi, waar de dieren van dichtbij bekeken kunnen worden. Er zijn veel lammetjes in deze kudde en het is een enorm geblaat. Al dat geblaat heeft een doel; daarmee leren de ooien en de lammeren elkaars geluid te herkennen en zo versterken ze hun band. We laten de schapen met rust en de hele stoet vertrekt weer naar Dennenheul.
’s Avonds krijgen we een optreden van het visvrouwenkoor De Kokkels en De Mokkels uit Harderwijk. Een vrolijk kleurig stel vrouwen, die liedjes zingen over de zee, de handel, de kade, de liefde en natuurlijk de mannen. Ze zijn verkleed als Kokkels; de harde werkers, thuis en op de markt en als Mokkels; de mooie meiden die hun centen verdienen als de mannen aan wal gaan. Even is er een kleine teleurstelling in de groep als blijkt dat het geen bekende meezingers zijn. Maar de dames zijn zo enthousiast en dat werkt aanstekelijk. Hun zelfgeschreven teksten zijn origineel en een beetje ondeugend.
Vrijdagochtend is een rustige ochtend; een groepje gaat naar het dorp om te winkelen. De rest blijft in het hotel; lezen, puzzelen, skip-bo of gewoon een praatje. Na de lunch vertrekken de mannen naar museum Het Pakhuis in Ermelo. Daar krijgen ze een privérondleiding en ontdekken zo de geschiedenis aan de hand van archeologische vondsten. In Ermelo waren maar liefst twee Romeinse marskampen, niet ver van elkaar. Bij die kampen zijn unieke voorwerpen gevonden zoals aardewerk en bijzondere messen. Om al deze informatie te laten bezinken sluiten ze de middag af in café De Hazeburg met een speciaal bier. De dames worden ondertussen verwend met een hand- en/of voetmassage. Nagels worden gelakt, haren worden geföhnd en wenkbrauwen worden in model geknipt. Nu nog even nette kleding aan voor het afsluitende galadiner. Op onze kleding krijgen we een herinneringswasknijper met een mooie papieren zonnebloem. Ook schuiven de heer en mevrouw Tabeling uit Dongen aan voor het diner. Zij verzorgen straks de muziekbingo. Wat hebben we een plezier; de liedjes worden uit volle borst meegezongen en in ons enthousiasme vergeten we soms de titel van het liedje aan te kruisen. We sluiten af met een polonaise. Een groot dankjewel voor de heer en mevrouw Tabeling. Het was een feest met jullie.
Ik word wakker met de liedjes nog in mijn hoofd, maar realiseer me dat de koffer ingepakt moet worden. Er wordt weer keihard gewerkt door de vrijwilligers. Om half negen zijn alle koffers ingepakt, zijn de bedden afgehaald, de afvalbakjes geleegd, de alarmsystemen opgehaald en alle gasten zijn verzorgd zodat we kunnen gaan ontbijten. Helaas horen we ook dat een gast vannacht naar het ziekenhuis is gebracht met een longontsteking. We hopen dat zij goed herstelt. Een dag eerder besloot een andere gast zich op te laten halen door haar dochter, omdat zij zich niet lekker voelde. Jammer om zo je vakantie af te moeten sluiten. Helaas twee lege plaatsen in de bus. We hebben deze dagen een bijzondere chauffeur; de langste chauffeur van Nederland. Rik van 2.03 meter lang is een rustige rijder, die ons over alle hobbels van de A27 terug naar Rijen brengt. Schalen met broodjes kroket, kaas en ham gaan rond. Voor de liefhebbers nog een krentenbol en dan is het tijd om afscheid te nemen.
Afscheid van een fantastische groep mensen. Gewone mensen, die hand in hand, schouder aan schouder bijzondere momenten met ons beleefden. Hoe vind ik de woorden om de vakantiestaf en de vrijwilligers te bedanken. Wat een inzet, wat een liefde voor de medemens.
Dankjewel voor de aandacht, de liefdevolle verzorging, de doorwaakte nachten, de koffiepraatjes, het geduld, de steun, het geregel, de lekkere hapjes en de lachmomenten.
Diep respect voor jullie! Alfonsa Hessels