‘ Een perfecte dag met een gouden randje…’ zijn de lovende woorden van een trouwe Zonnebloemgast. En dat was het, onze goudenjubileum dag en die herinneringen kan niemand ons meer afpakken.

Na een lange pauze, waarbij iedereen kon gaan en staan waar ze wilden werd het feestprogramma voortgezet.Vele gasten hadden ervoor kozen om een voorstelling te bekijken van de folkloristisch

dansgroep Scovoda  uit Lochem, die in prachtige, oudhollandse klederdracht dansen verzorgden. Voor de dames geen gemakkelijke opgave met die vele lagen kleding in combinatie met de haast tropische hitte. Het  mooie weer was wel een prachtige gelegenheid om daar in of uit te schaduw en met of op de rollator van deze kleurrijke dames met hun zwierige dansen  te genieten. 

In de zaal staat het decor opgebouwd met tussen de geluidsboxen een waslijn van onderbroeken, oude hemden, stofjassen  enz.. En dan klinken voor velen de bekende  geluiden van Dorus, oftewel Tom Manders. In een perfecte, afwisselende parodie, weet hij zijn publiek te boeien en tot ieders vermaak betrekt hij zijn gasten in zijn acts, behalve dan de gast, die hij de stuipen op het lijf jaagt met een speelgoedmuis. Met het lied Figaro wordt voorzitter Arthur nog met een ´gevaarlijk´  mes onder handen genomen. Echtgenoten van jubilarissen Rieky Startman en Joke Temmink  werden zonder pardon ingezet bij zijn optreden en zij deden dat met volle overgave. Al met al een top optreden, waar bijna alle gasten zichtbaar van genoten. Na een korte pauze werden de gasten opnieuw getrakteerd door in keurig kokstenue gestoken, leerlingen van het Staring College die niet alleen prachtige, maar ook hele lekker hapjes hadden gemaakt en op aanwijzing van ‘meester Hammer’ ze op de juiste manier uitserveerden. Een dik applaus waard!

Ten slotte was het tijd voor Zonnebloems ‘huisartiesten ‘, Time2 Sing uit Neede. Het was niet de eerste keer dat ze voor onze gasten optraden. Ook zij wisten de stemming erin te houden en het werd een ‘vrolijk inhaken’ met de gasten. Harry en Rinse wilden nog wel een tijdje doorgaan, maar de regisseuse was onverbiddelijk. Tijd voor de slotapotheose..  Frieda vroeg alle interne – externe en ex-vrijwillig(st) ers het podium op en met z’n allen zongen zij:  ‘Een zee van zonnebloemen… ‘  met de slotzin ‘de zonnebloem heeft er allergrootste hart …‘  een lied speciaal gemaakt voor het 60 jarig bestaan van de Nationale Zonnebloem. Al wuivend en zingend werden de gasten toegezongen en na afloop onder het lied ‘Breng eens een zonnetje onder de mensen…….’  kreeg iedere gast een zonnebloem met een bedankkaartje eraan. Moe maar ongetwijfeld voldaan verlieten de gasten de feestzaal, terwijl op de achtergrond het liet van Vera Lynn werd gezongen, hoe toepasselijk ‘We’ll meet again’  

De feestdag zit erop en we konden terugkijken op een prachtige dag, waar wij dankzij de mede- werking van zoveel vrijwillig(st)ers  met heel veel plezier op terug kunnen kijken. Ons 50 jarig jubileum dag, was een dag met een gouden rand!!