’Het bezoek staat altijd op nummer één’

Vele jaren was ze vrijwilliger en beheerde achttien periodes de financiën. De begeleiding tijdens vaarvakanties nam ze veertien jaar voor haar rekening en er was meer. Nu is ze noodgedwongen gestopt.

Berta Snijders (85) werd aangereden door een auto en kampt nog met de naweeën. Van vrijwilliger bij De Zonnebloem afdeling Emmeloord is ze deelnemer geworden. ’Ik kwam van rechts’, vertelt ze over het ongeluk. De automobilist had haar niet gezien. Ze liep onder meer een hersenschudding op. Herstel heeft tijd nodig. Het gaat beter, maar haar geduld wordt wel heel erg op de proef gesteld.

Opzichter

’Ik kon alles nog wel’, mijmert ze in haar knusse woning aan de Nagelerstraat. De in Gramsbergen geboren en getogen Berta Snijders kwam in 1963 naar de Noordoostpolder. ’Mijn man Henk-Jan (89) was opzichter bij de bouw van wat ze vroeger de HBS noemden. Hij hoefde niet naar de polder, maar ik zei direct het is goed.’

Ze woonden aan de Fjord en waren 60 jaar honkvast. Berta werd gevraagd om vrijwilliger te worden bij De Zonnebloem. Ze genoot van de vele bezoeken die ze bracht. ’Ik had altijd leuke gasten.’ Ze heeft niet bijgehouden hoeveel mensen ze in totaal heeft bezocht.

Eenzaamheid

’Bezoek is nog altijd nummer één’, is haar ervaring. ’Wat ze ook allemaal bedenken.’ Ze kan het weten, want ze constateerde regelmatig eenzaamheid. Als een voorbeeld noemt ze de bootreizen. ’Sommige gasten waren ontzettend eenzaam. Die genoten dubbelop.’

Anekdotes zijn er uiteraard. ’We reden met een bed door de Dom in Keulen’, zegt ze met een glimlach. Dat leverde de nodige belangstelling op. In Rotterdam werd een gast per bed door een modezaak voortbewogen en zag een wens in vervulling gaan. ’Het geeft zoveel voldoening en gezelligheid om vrijwilliger te zijn voor De Zonnebloem’, zegt ze met enige weemoed.  

Veranderingen

Tijdens de lange periode van penningmeester maakte ze de nodige veranderingen mee. ’Het was heel anders. Er werd met contant geld betaald.’ Ze kreeg menig envelop met cash door de brievenbus. ’Konden ze toch niet deelnemen dan bracht ik het geld op de fiets terug. Gelukkig kon ik wel met de computer betalen. Ik hoefde dus niet iedere keer naar de bank.’

Zes keer maakte ze deel uit van de bemensing van een stembureau tijdens de verkiezingen. Dat leverde een flink bedrag op en dat ging naar De Zonnebloem.

Ze memoreert tot de voorstellingen in ’t Voorhuys. ’Dan waren de mensen echt uit. Ze zaten in een lekkere stoel en het samenzijn deed ze goed’, aldus de bevlogen Berta Snijders die zich ook voor andere verenigingen in de Noordoostpolder vrijwillig heeft ingezet.