Boottocht met de Zonnebloem

Een weekje weg met de zonnebloemboot.

Ik ben van maandag 29 april tot en met zaterdag 4 mei voor het eerst mee geweest op de zonnebloemboot.

Dat was een hele ervaring. Ik ging als vrijwilliger mee in de zorggroep.

Het is een drukte van belang op zo’n boot. Er zijn een aantal vaste mensen die bij de boot horen, o.a. de kapitein, het hoofd facilitaire zaken en de bemanning die de boot laat varen. De rest is allemaal vrijwilliger. En dat zijn er een heleboel. Op 65 gasten zijn er ook minstens 65 vrijwilligers.

De afvaart was in Arnhem aan de Rijnkade. Als alle gasten aan boord zijn gaan de trossen los rond 14.30 uur. We varen de Rijn op naar Duitsland. Onderweg is er van alles te zien, van mooie landschappen tot leuke dorpjes waar de boot langs vaart. De eerst stop is pas in Andernach. We hebben dan bijna 22 uur gevaren en mogen eindelijk van de boot af. Elke middag ligt de boot in een plaats(je) zodat iedereen van boord kan. De gast kan een excursie boeken of je kan op eigen gelegenheid met je gast gaan wandelen. Elke gast is elke dag aan een andere vrijwilliger gekoppeld om ’s middags te gaan passagieren.

Ik mocht in Andernach met een meneer in de rolstoel  op stadswandeling. Het was erg gezellig . We hadden heerlijk weer. Andernach is een mooi oud plaatje met oude gebouwen en veel historie. In de groep was het onderling ook gezellig, iedereen hielp elkaar. Een stoet van 20 rolstoelen door het stadje gaf wel wat bekijks. Maar iedereen had er schik in. In Andernach is het blijkbaar gebruikelijk dat de zonnebloemgroep bij een bepaalde ijszaak   ijs gaat eten. Dat was geen straf. Heerlijk ijs, alleen als je met 40 man binnenkomt duurt het even voordat iedereen wat heeft.  Maar het was het wachten waard.

Elke avond aan boord is er een 3 gangendiner. De gasten en de vrijwilligers zitten allemaal door elkaar aan tafel. Hier en daar moet nog even wat geholpen worden met bv. Vlees snijden. Elka avond een totaal ander diner. Maar elke avond heerlijk gegeten. De koks zijn in diens van de boot maar het meewerken en uitserveren van het diner werd ook door allemaal vrijwilligers gedaan. Die hebben een boel gelopen tijdens het diner.. Gelukkig hadden zij al van te voren gegeten.

Dinsdagavond was er een feestavond. Er kwam een Hollandse zanger, Johan, uit Arnhem en de hele avond was er muziek en kon er meegedanst worden. Ik heb nog gedanst met een meneer waarvan ik later achterkwam dat hij”pas”94 was. Hij vond het geweldig. Ook werd er met mensen in de rolstoel gedanst. Het was een top avond.

‘s ochtend was het een drukke boel om iedereen weer gewassen/gedouched en aangekleed te krijgen. De hele verpleeg/verzorggroep bestond uit ong. 25 dames. We waren in groepjes verdeeld zodat je met je eigen groepje de zorg had voor een bepaald aantal gasten. In mijn groepje hadden we het niet zo druk. Na hooguit 1,5 uur was iedereen klaar voor het ontbijt. Daarna was het de bedoeling dat je de badkamers van de eigen gasten schoon hield. Daarna mochten we zelf onder de douche.

‘s morgen was er een onbijtbuffet zodat iedereen op zijn eigen tijd en tempo kon ontbijten .In de loop van de ochtend was er natuurlijk koffie en thee. Tegen 12 uur zat iedereen alweer gezamenlijk aan de lunch want rond half 2 moest iedereen weer van de boot af het volgende stadje in.

Woensdag lag de de boot in Rüdisheim, het verste punt van de Rijnreis. Ik mocht met een meneer in de rolstoel weer mee op excursie. Dit keer naar een muziekkabinet. Daar hadden ze een heleboel oude muziekinstrumenten. Daar werd wat over verteld en de meeste konden ook nog worden gehoord. Een leuke middag waarna er op een terrasje nog wat werd gedronken.

Donderdag was de boot alweer terug in Koblenz. Wat een mooie stad is dat. Met prachtige oude gebouwen, het standbeeld van Keizer Wilhelm de 1^e en de brede boulevard.

Na weer een voortreffelijk diner was er ’s avond een wijnproeverij aan boord. Degene die dat leuk en lekker vonden konden daar naar toe. De rest was in de salon waar gezellig een spelletje kon worden gespeeld of gewoon geklets kon worden.

De laatste dag waren we in Düsseldorf. Ook hier mocht ik mee op stadsexcursie. Erg leuk en gezellig. Daarna nog met mijn gast op zoek geweest naar een muziekwinkel want meneer wilde heel erg graag een cd tje voor zijn vrouw meenemen en een doos chocolade. Wat is het fijn als dat dan lukt en de gast er zo van geniet. Dat voelt als vrijwilliger ook erg goed.

De laatste ochtend gaat alles heel snel. De eerste gasten zijn om half 10 al van de boot af. Als alle gasten rond 11 uur van de boot af zijn zit de vakantie/werkweek erop. Wat een ervaringen, wat een indrukken, wat een mooie mensen om mee te werken, wat een mooie mensen om voor te mogen zorgen. Wat is het bijzonder om je al binnen een dag aangesloten te voelen binnen de hele organisatie. We hebben er met iedereen weer een onvergetelijk vakantieweek van gemaakt voor de gasten.

Ik ga volgend jaar zeker weer mee. Maar alle ervaringen en alle drukte in mijn hoofd moet eerst even zakken.

Jacqueline Klaassen