De Zonnebloem maakt iets los bij ons
Betty’s nalatenschap komt ten goede aan de Zonnebloem
Na een carrière van 45 jaar ging Betty de Loos-Boon in augustus 2022 met pensioen. Hét moment om samen met haar man na te denken over hun testament. “Binnen vijf minuten was het beslist: de Zonnebloem.”
Twee jaar geleden zagen Betty en haar man het Zonnebloemschip in de haven liggen. “We raakten aan de praat met de bemanning. Dat was zo’n leuk gesprek, het maakte echt iets los bij ons. De wereld staat in brand, maar ook in eigen land valt er nog een hoop te doen.”
Kracht van vrijwilligers
Voor Betty en haar man was een aantal redenen doorslaggevend in hun keuze voor de Zonnebloem: “Het spreekt ons aan dat de Zonnebloem een betrouwbare vereniging is, die goed werk doet voor de Nederlandse samenleving en die steunt op vrijwilligers. Ze ontvangen vrijwel geen subsidie en dan moet je een krachtige organisatie zijn om al bijna 75 jaar zulk goed werk te leveren.”
Ontmoeting
Nicole van Dorst is relatiemanager bijzondere giften en nalatenschappen bij de Zonnebloem. Na enig mail- en telefonisch contact ontmoetten Betty en haar man Nicole tijdens een bijeenkomst van de Zonnebloem in Kasteel de Haar. “Het was fijn om Nicole persoonlijk te spreken. Ze is erg attent in het contact dat we sindsdien onderhouden. En mijn man en ik konden gelijk de Zonnebloemauto’s en de mooie, nieuwe Zonnebloemfietsen bewonderen.”
Dierbare herinneringen ophalen
Betty weet uit eigen ervaring hoe een lichamelijke beperking vaak leidt tot een sociaal isolement: “Mijn moeder is nog helder van geest, maar kan door meerdere hernia’s niet meer lopen. Ze zou op vakantie gaan met het schip van de Zonnebloem, tot corona roet in het eten gooide. Hopelijk kan ze binnenkort mee. Dit jaar wordt ze negentig en willen mijn broer, schoonzus, man en ik haar meenemen in de Zonnebloemauto. Voor een rit langs de dierbare plekken uit haar leven.”
Persoonlijke aandacht
De vrijheid die haar pensioen Betty geeft, probeert ze te bewaken. “Toch wil ik me graag als vrijwilliger inzetten voor de Zonnebloem. Voordat ik als docent Duits werkte, was ik actief in diverse disciplines in de zorg. Vanuit die zorgervaring kan ik een bijdrage leveren, maar wellicht ook in het bestuur van de lokale afdeling hier in Oosterhout. De persoonlijke aandacht van Zonnebloemvrijwilligers voor mensen met een lichamelijke beperking is belangrijker dan ooit.”