Vrijheidsmaaltijd

Oud en jong vieren vrijheid samen

Vrijheidsmaaltijd de Zonnebloem

Vrijdag 5 mei heeft de Zonnebloem Losser-Overdinkel een Vrijheidsmaaltijd gehouden, met een ontmoeting tussen jong en oud. Oud waren de door de Zonnebloem uitgenodigde 90-plussers en jong, tussen de 10 de 12 jaar, waren de leerlingen van groep 7 en 8 van de openbare  bassisschool de Saller. Een initiatief van de voorzitter van de Zonnebloem, Elise Droste. Alles vond plaats rond de klok van 12.00 uur in het parochiecentrum van de Maria Geboorte kerk in Losser, “De Herberg van ontmoeting”. Een mooi initiatief. Elise vertelt dat ze de groep leerlingen had uitgenodigd omdat deze leerlingen dit jaar hebben deel genomen aan het schoolproject over de Tweede Wereldoorlog en naar het herinneringskamp Westerbork waren geweest. Hoe mooi is het dan om zo’n project af te sluiten met het samenbrengen van mensen die de tweede wereldoorlog hebben meegemaakt en tieners van nu om samen de vrijheid te kunnen vieren. De organisatie lag in handen van Elise Droste, Richard Bonnes en Marian Mutsaers. De helpende hand werd toegestoken door Marietje Viscer en Geertje Eicks. Maar ook de leerlingen hebben meegeholpen om de tafels te dekken voor de gasten en ze te verwelkomen met het opspelden van een rood wit blauwe strikje.

Historische Kring Losser

Nadat Richard Bonnes de aanwezigen, waaronder burgemeester Cia Kroon, welkom had geheten, kreeg Peter Blaauwbroek, locatieleider van de basisschool De Saller het woord. Hier volgt een deel van zijn toespraak: “Elk jaar wordt er op de basisscholen aandacht aan de tweede wereldoorlog. Dit jaar was de Saller uitgekozen door de Historische Kring Losser. Twee oud-onderwijzers, André van der Veer en Dick Grovestein, hebben een lezing in de klas gehouden en de leerlingen voorbereid op het bezoek aan het concentratiekamp Westerbork. En dat heeft veel indruk op de kinderen gemaakt. In de klas proberen we kinderen duidelijk te maken dat er in WO II maar liefst 6 miljoen joden zijn omgebracht. Niemand heeft een idee hoeveel 6 miljoen is. We laten de kinderen dan op een vel papier voor elk overleden mens een stip plaatsen. Dit lukt natuurlijk niet. Niet genoeg papier en je raakt de tel kwijt. Om te voorkomen dat herdenken bij de jeugd vervaagt, doen we aan dit soort activiteiten. Ik wil de dank uitspreken dat we met jullie, in dit sterke diverse gezelschap, deze maaltijd mogen genieten en de vrijheid mogen meevieren.”

Je bent voor één dag de baas van de wereld

In de groep werd de vraag gesteld dat wanneer je voor één dag de baas van de wereld was, wat zou je dan doen? Een meisje van De Saller zei: “Ik zal ervoor zorgen dat Poetin de oorlog met Oekraïne zou stoppen.” Een aandoenlijk antwoord, dat maar weer aangeeft dat kinderen echt belangstelling hebben voor herdenken, maar boven alles natuurlijk de vrede. En toen kwamen de verhalen los. Mensen die vertelden welke beelden in hun ogen waren gebrand van de periode dat ze de oorlog mee maakten. Vluchtende mensen. Mensen die afgevoerd werden naar Gronau om vanaf daar naar concentratiekampen te worden gebracht. Het bombardement op de Glane en de hongerwinter. En nog veel meer.

Gedichten

Twee meisjes lazen nog een zelf gemaakt gedicht voor.