Hartenwens naar Tiengemeten

Eerste even wat feitelijke kennis. 1 gemet = 300 roeden = 4400 a 4500 vierkante meter. En dat maal 10 dus. Een leuke oppervlakte voor een prachtig eiland(je) gelegen in het Haringvliet.

Dinsdag 30 juli. Een prachtige dag. Een soepele Zonnebloemauto. Een enthousiaste deelneemster en 2 gezellige vrijwilligers (al zeggen we het zelf). Een toeristische route. Biggekerke, Meliskerke, Aagtekerke, Grijpskerke, Serooskerke en dan verder via N57 en N59 richting Hoeksche Waard. We waren net iets te laat voor de pont van 12:00 uur maar onder het zonnescherm van het Infopunt was het goed toeven.

Voor de overtocht waren zeebenen niet echt nodig. Lekker verkoelend windje. Je bent er zo.
Direct maar op zoek naar Gasterij De Gezusters voor de inwendige mens, want daar was het flink tijd voor geworden. Er moest even een wand met geweld worden verschoven voor de rolstoel maar geen moeite was te veel. We konden naar binnen. Het is de hoop dat ze die wand ’s avonds weer op z’n plaats hebben gekregen.

De lunch mocht er zijn. Koffie, een lekker broodje in combinatie met echte boerenkarnemelk. En onderwerpen genoeg om te bespreken. We zouden bijna vergeten waarvoor we eigenlijk waren gekomen, namelijk het Rien Poortvliet Museum. Een bezoek daaraan was ten slotte de Hartenwens.
We startten met de expositie van schilderijen van landschappen, bospartijen en veel dieren. Vossen, herten, dassen, hazen, konijnen, marters, ganzen, (roof)vogels. De schilderijen waren gegroepeerd in de 4 seizoenen. En dat alles gedetailleerd vastleggen was Rien Poortvliet wel toevertrouwd. We hebben er uitgebreid bij stilgestaan en elkaar gewezen op details die ons opvielen.
Aansluitend hebben we de Poortvliet kabouters bewonderd. Natuurlijk ook minutieus vastgelegd, inclusief de serie waarin voor elke maand een kabouterspreekwoord was bedacht. Alweer geen half werk. Mijn mening over die kabouters heb ik zonder moeite bijgesteld. Ze zijn het bekijken meer dan waard. Je zou er bijna in gaan geloven.

Op de weg naar buiten hebben we het geëxposeerde werk van vrijwilligers van Natuurmonumenten bewonderd. Daar zitten zomaar echte kunstenaars tussen. Ter afsluiting een videofilm bekeken van een over zijn laatste boekwerk vertellende Rien Poortvliet. En omdat tijd nu eenmaal vliegt als je het naar je zin hebt was het moment van ‘op huus an’ alweer daar voordat we het wisten.

Wat een mooi concept voor de zomermaanden. Je vraagt mensen op te geven waar ze graag heen zouden willen en dan kan je dat organiseren. En dan hebben, zoals in ons geval, 3 mensen een heerlijke dag. Lang leve Riki en de Zonnebloem Middelburg-Veere.

Wat ons betreft: Voor herhaling vatbaar!

Corrie van Eijzeren en Ron Benne