Zonnebloemers op missie naar het Nationaal Militair Museum

Op woensdag 18 september jl. zijn dertien Zonnebloemers op missie geweest naar het Nationaal Militair Museum in Soesterberg.

Tussen 13.00 en 13.30 uur werden zij thuis opgehaald om op tijd aanwezig te zijn bij de briefing, die om 14.00 uur zou plaatsvinden in het restaurant van het museum.

Dankzij de firma Kunneman & VandenBroek konden er meer Zonnebloemers deelnemen aan de missie. Zij hadden twee van hun medewerkers, te weten Camiel en Roy, bereid gevonden  en uitgezonden om aan de missie deel te nemen, waarvoor uiteraard, namens alle Zonnebloemers, onze hartelijke dank.

Aangekomen bij het immense en indrukwekkend grote gebouw zagen wij dat het pad naar de ingang van het museum vrij lang was en schuin omhoogliep. Onze eerste beproeving. Gelukkig zagen wij dat er aan het begin van het pad een luchtafweer-installatie was geplaatst om ons te beschermen tegen eventuele luchtaanvallen met drones en/of raketten. Verder zagen wij dat er naast de ingang van het museum een grote tank was geplaatst, kennelijk met het doel om ons te beschermen tegen aanvallen over land. 

Eenmaal veilig binnen, bleek onze verkenner Manon de zaakjes goed geregeld te hebben. Er werd op ons gewacht en onze komst was goed voorbereid. Wij werden hartelijk welkom geheten. Hoe zien mensen toch direct dat wij van de Zonnebloem zijn? Wat is er zo herkenbaar aan ons?

Nadat iedereen een plekje aan tafel had gevonden, begonnen de kennismakingen en gesprekken spontaan en ontstond direct een gezellige sfeer.

Onze fourageur Elly nam de bestelling op voor de te leveren proviant voorafgaand aan de briefing. Er was keuze uit koffie of thee en een muffin of gevulde koek.

Zoals het echte soldaten betaamt moest de koffie zelf worden bereid. Dat leek even een langdurige kwestie te gaan worden omdat er slechts 1 apparaat beschikbaar was waaruit kopje voor kopje kon worden getapt. Gelukkig stelde een medewerker van het restaurant een tweede apparaat aan ons beschikbaar en leerde hij ons een trucje om twee kopjes tegelijk te kunnen tappen. Zodoende lukte het nog tamelijk snel om iedereen van de bestelde proviant te kunnen voorzien.

Nadat dat door iedereen was genuttigd begon Hans de briefing: op de benedenverdieping stond en hing al het wapentuig en op de bovenverdieping was een tentoonstelling. Hij adviseerde om rond 15.30 uur weer richting huis te vertrekken, dit om niet in een file op de A28 terecht te komen, zodat er helaas slechts 1 uur overbleef om alles te bezichtigen. Het leek hem dus verstandig om een keuze te maken tussen beneden- of bovenverdieping, omdat alles bekijken in 1 uur zeker niet zou lukken.

Na de briefing verspreidden de Zonnebloemers zich in kleine groepjes door het gebouw. Je zag ze tussen tanks, rupsvoertuigen, pantserwagens en legerjeeps en onder helikopers, straaljagers en transportvliegtuigen door hun weg vinden.

Degenen die hadden gekozen voor een bezoek aan de tentoonstelling op de bovenverdieping werden aldaar de 80-jarge oorlog, de eerste een tweede wereldoorlog, en zelfs een Nederlandse missie in Afghanistan binnengetrokken.

Een aantal Zonnebloemers bracht daarna nog een bezoek aan het winkeltje om met een aandenken aan de missie weer huiswaarts te keren.

In de auto op de terugweg hoorde ik de woorden “indrukwekkend, imposant, geweldig en gezellig” het meest uitgesproken worden.

We kunnen dus, onder dankzegging aan de leden van de activiteitencommissie, weer terugkijken op een zeer geslaagd Zonnebloem-uitje. 

Uw reporter van deze missie,

Peter Dirksen.