Week van de Toegankelijkheid

Onze secretaris Annemieke Reimer is in de "Week van de Toegankelijkheid" samen met een gast op pad geweest om te ervaren welke "hobbels" genomen moeten worden als je rolstoel-afhankelijk bent.

EEN DAGJE EROPUIT

Wij hadden ons opgegeven om als mysterie guest de toegankelijkheid van het Nederlands Openluchtmuseum in Arnhem te testen. René en ik hadden om 10.00 uur afgesproken op het station in Oldenzaal. René had reisassistentie geregeld bij het overstappen in Zutphen. Prima geregeld, ook al blijft het lastig dat de NS de toegankelijkheid van zijn treinen niet heeft aangepast. In verband hiermee was er voor ons een langere overstaptijd ingepland. Daardoor hadden wij ruim de tijd voor een kop koffie. ‟Ieder nadeel heb z’n voordeel″ zou Johan Cruyff gezegd hebben.

In Arnhem stond mijn huurfiets klaar. Om de ‘bergen’ rondom Arnhem te trotseren mocht ik me laten trekken door René in zijn scootmobiel. Ik had van tevoren een rolstoelroute geprint van het 44 ha grote terrein. Deze bleken we niet nodig te hebben omdat de rolstoelroute duidelijk was aangegeven evenals de aangepaste toiletten. De bordjes hingen wel hoog voor als je in een rolstoel zit.

Traditionele boerderijen en gebouwen waren goed toegankelijk gemaakt. Bijzonder dat René als hobbyfotograaf mij heeft laten zien hoe hij oog had voor vooral technische details en deze op een professionele manier wist vast te leggen.

Voor de Molukse Barak hebben we op een bankje in het zonnetje, onze meegenomen krentenbollen opgegeten. In de kruidentuin konden we zien hoe garen met kruiden werd gekleurd. Er was een demonstratie van het maken van papier van stoffen. De geschiedenis van, van Gend en Loos was in beeld gebracht. Te veel om op te noemen….   Het was een leerzame, gezellige dag.

Wat ons opviel was dat de meeste gelegenheden waar een demonstratie gegeven werd ook goed toegankelijk waren voor zowel rolstoel als scootmobiel, al zal de rolstoeler af en toe een extra handje nodig hebben

We hebben de trein van 17.40 uur teruggenomen. De reisassistentie zou door een derde partij geregeld zijn. Helaas. Het NS-personeel heeft uiteindelijk gezorgd voor de opstaphulp. Netjes was het dat René in de trein nog gebeld werd door de NS-medewerkster om te vragen of de overstaphulp in Zutphen klaar stond. Dit was wel het geval. Om 19.00 uur waren we terug in Oldenzaal. Daar hebben we nog gegeten en daarna gingen we moe maar voldaan huiswaarts.

René Wubben                                                                                                                                                                 Annemieke Reimer