Ontspanningsmiddag 2018

Ongekend talent bij ontspanningsmiddag Reusel

Ontspanningsmiddag Reusel met ongekend talent.

De ontspanningsmiddag in Reusel zat dit jaar vol verrassingen. Ongekend talent kwam op de planken.

Eigen vrijwilligers en vrijwillige gastartiesten bezorgden de gasten een geweldige middag.

De gasten werden getrakteerd op gevarieerde optredens die onderbroken werden met een lekker hapje en een drankje, iets wat op een gezellige Zonnebloemmiddag niet kan ontbreken.

Na een rustig begin van de middag met mooie teksten en liedjes over vriendschap begonnen de optredens.

Er werd een gedicht voorgedragen; “Ge wit mer nooit”. Een gedicht vol herkenbare elementen, de oh ja’-s, inderdaad-s, zo was het’-s, klonken door de zaal.

Daarna begon de hilariteit. Als eerste zetten 8 vrijwilligers een geweldig resultaat neer tijdens “Ik ben met Catootje naar de botermarkt geweest”. De dansjes verliepen goed, op de gezichten van de gasten verscheen een lach.

Het eerste gastoptreden werd verzorgd.  Deze “artiest” heeft zijn beste beentje voorgezet bij zijn versie van “VanderSteen met zijn derde been”. Er werd gegist wie er achter dit personage schuil ging.

De Heidezangers verzorgden een komische sketch, de lachsalvo’s vulden de zaal.

Tijdens de eerste pauze zaten de gasten gezellig te kletsten over de optredens. Ze waren vol verbazing waar de vrijwilligers toe in staat waren: wat een werk hebben jullie hiervoor verzet en wat kunnen jullie dit goed.

Het programma ging weer verder.

“De broek van ons Moemoe” bracht de gasten terug in de tijd.

Hierna kwamen de volgende 2 vrijwilligers, geweldig frivool uitgedost, twee reebruine ogen ten gehore brengen. Deze ogen keken de gasten wel heel verrassend aan, dit hadden de gasten niet verwacht, het werd schaterlachen die middag.

Nadat 2 andere vrijwilligers met “Sophietje doet de huishouding met ritme” er de sfeer helemaal hadden ingebracht, doordat ze het podium verlieten en de zaal bij de act betrokken, was het tijd voor het klapstuk van de middag.

Volgehangen met etenswaren, zong de vrijwilliger enthousiast: “Ik heb worstjes op mijn borstjes”, een echte meezinger wat dan ook gebeurde.

Terwijl een afsluitend hapje en drankje werd genuttigd werd de waardering voor deze middag door de gasten geuit. Er was volop genoten. Hoe was het toch mogelijk dat eigen vrijwilligers zo talentvol bleken te zijn. Wat een inspanningen warren er weer geleverd om een leuke middag te organiseren. Een waardevolle middag voor gasten en vrijwilligers waar nog lag over werd nagepraat.

SAMEN een geweldige afdeling om trots op te zijn.