Andries Middelbos

neemt ons mee terug in de tijd; in streektaal weliswaar, maar door iedereen goed te volgen.

Er hebben zich weer veel gasten ingeschreven voor deze middag en dus stroomt de zaal vanaf half twee mooi vol.
Janny opent de middag door iedereen van harte welkom te heten; in het bijzonder de heer Andries Middelbos.
Ze vertelt nog even dat ze de tijd van de tonnetjes zelf nog meegemaakt heeft. Tot 1969, waarna de buurt, waar haar ouders een kruidenierswinkel hadden, werd gesaneerd. 
Bij logeerpartijen moest er een extra tonnetje aangevraagd worden. Een anecdote in de eigen familie: "bij het wisselen van de ton liet mijn vader de volle ton vallen..." Oeps! Nu hilariteit; toen ellende en veel viezigheid. Daarna geeft Janny snel het woord aan Andries, die ongetwijfeld veel meer weet te vertellen over... hoe was dat vroeger?

Andries neemt de proef op de som. In het dialect stelt hij de vraag: "zijn er mensen van buiten Steenwijk in de zaal? Westerlingen bijvoorbeeld. En hebben die tot nu kunnen verstaan/begrijpen wat ik gezegd heb?" Een volmondig: "ja!", klinkt door de zaal. "Mooi, dan gaan we gewoon verder". Toch blijkt al snel dat er zelfs grote verschillen bestaan over de benaming van diverse voorwerpen. Hij laat er een paar zien: de striepkorenbroek bijvoorbeeld, werd hier gewoon manchester broek genoemd.
Hij vertelt leuke en minder leuke belevenissen over zijn loopbaan als krantenbezorger. Ook neemt hij ons mee terug naar de jaren van onze jeugd, met grappige voorbeelden vanuit het dagelijks leven van toen. Zoals om beurten in de wasteil (tobbe) op zaterdagmiddag, het dragen van een borstrokken (börstrok); de lepel levertraan (levertraon).
Hij laat een fles levertraan zien en vraagt of er iemand in de zaal is die dit nu nog wel een keer zou willen proeven. Resultaat? De gedachte alleen al! "Nee, dank je". Hoe het toeging op de verjaardagen (verjaordagen); er móésten sigaren en sigaretten op tafel staan. Dàn was je pas gastvrij. De bruiloften (bruloften), etc.. Zijn eigen geschreven liedjes zijn humoristisch en er kan vaak meegezongen worden met het refrein.

Een serieus, luchtige, soms hilarische middag. Vaak met een lichte zelfspot. Andries begeleidt zichzelf op piano of accordeon.

Tekst en foto's: Janny de Vries

De foto's mogen niet zonder toestemming van de maker gebruikt worden.