Vakantie Egmond aan Zee

onze eerste vakantie van meerdere dagen met onze deelnemers

Van zondag 16 oktober tot en met woensdag 19 oktober was de Zonnebloem Vaals-Lemiers met 3 vrijwilligers en 7 deelnemers op vakantie in Egmond aan zee.

 

Op dag 1 vertrokken we rond de klok van 11 met een 8 persoonsbusje en de Zonnebloemauto naar Hotel Zuiderduin in Egmond aan Zee. Een rit van ongeveer 3 uurtjes. (Dwars door Nederland)

In Breukelen hebben we geluncht bij Van der Valk en daarna vervolgden we onze weg.

Rond 16.30 uur checkten we in. Van te voren was het nog even spannend: past het busje qua hoogte wel in de parkeergarage. Maar onze zorg was ongegrond: onze chauffeur Kirsten wist het busje vakkundig in de krappe parkeergarage te parkeren.

Toen we onze kamers op de 4e verdieping betraden waren we met stomheid geslagen: wat een luxe en weelde: hoog-/laagbedden, een giga grote badkamer en zelfs badjassen in de kast.

1 deelneemster had een kamer met zeezicht geboekt: WOW

 

Er stonden een aantal rolstoelen voor ons klaar, dus deze service was ook top.

 

Rond 18 uur genoten we van het diner en Antoon, Marian en Kirsten hielpen ons goed en tegen 19.30 uur zocht iedereen zijn kamer op.

 

Het was een geslaagde eerste vakantiedag.

 

Dag 2 van de vakantie Egmond aan Zee.

 

Om 8.30 uur zaten we samen aan het ontbijt. Marian schoof ietsjes later aan: zij had een deelnemer geholpen bij het douchen en het was een heus waterballet geworden.

Niet iedereen had even lekker geslapen. Ergens anders overnachten is even wennen en zelfs spannend: verschillende deelnemers waren al heel lang niet meer op vakantie geweest.

 

In de loop van de ochtend bleek dat een deelneemster medicijnen miste. Dit was gelukkig zo opgelost: een belletje naar de huisarts in Vaals en 2 uurtjes later konden we de medicijnen in de apotheek in Egmond ophalen. 

 

Na het ontbijt wilden we over de boulevard gaan flaneren, maar dikke regendruppels gooiden in eerste instantie roet in het eten. Maar gelukkig werd het na een tijdje droger en met behulp van de regencapes voor de rolstoelgebruikers en enkele paraplu’s bleven we droog tot aan de eerste strandtent: Nautilus. Deze was slechts 5 minuten van het hotel vandaan.

Een deelneemster bleef in het hotel: zij had afgesproken met haar dochter die in de buurt woonde en omdat ze elkaar al een hele poos niet hadden gezien, wilde ze bijkletsen.

 

Terwijl we genoten van een kopje koffie met een prachtig uitzicht over zee, klaarde het geleidelijk op en konden we alsnog over de boulevard flaneren. Het zonnetje had echter moeite om door het wolkendek te breken. Maar het bleef gelukkig droog.

De achtergebleven deelneemster werd weer opgepikt en gezamenlijk werd er geluncht in EAZEE . Na de lunch splitsen we ons op: een groot aantal deelnemers wilde door de winkelstraat en een enkele deelneemster wilde nog een stukje over het strand wandelen met Kirsten.

Op het einde van de boulevard liepen we (met de rollator) het duinpad op. Dit was gelukkig verhard. Na een poosje daalden we af naar het strand. Daar aangekomen werd de rollator opgetild en stevig gearmd liepen we enkele meters door het rulle zand. Daarna konden we maar liefst 1,5 km langs de vloedlijn wandelen. De deelneemster genoot en was ontzettend trots op haar zelf: ze had al jaren niet meer op het strand gewandeld.

 

Naderhand sloot iedereen weer bij elkaar aan: op een terrasje werd er nog gekletst en een kopje koffie  gedronken, waarna we weer richting hotel keerden.

 

Bij het avondeten liet 1 deelnemer verstek gaan: de indrukken van de eerste dag waren toch ietwat veel gebleken: hij bleef liever op zijn kamer om te rusten. Marian checkte meermaals of alles in orde was en er was gelukkig geen reden tot bezorgdheid.

 

Na het avondeten gingen 2 deelnemers nog naar de brasserie in het hotel: daar hadden ze afgesproken met kennissen die ze ook al maanden niet meer hadden gezien. Andere deelnemers zochten hun kamers op en Antoon, Marian, Kirsten en 1 deelneemster besloten om nog een strandwandeling te maken . In het donker, bij het licht van de sterren en de vuurtoren werd dit uiteindelijk een wandeling van 3 kilometer. Moe, maar voldaan keerden we terug naar het hotel. Waar we in de pub de dag afgesloten hebben met een drankje.

 

Morgen staat een bezoekje aan de Zaanse Schans op het programma, laten we hopen dat de weergoden ons gunstig gezind zijn.

 

Dag 3.

 

Vandaag  had iedereen al stukken beter geslapen.

Na het ontbijt was er voor iedereen tot 12 uur vrije tijd: we konden rusten op de kamer of een wandelingetje gaan maken. We hadden zelfs gebruik van het zwembad in het hotel kunnen maken.

 

Marian, Antoon en Kirsten wandelden met 5 deelnemers nog eens over de boulevard. Vandaag stond het zonnetje stralend aan de hemel en al gauw werden de jassen uitgetrokken en zaten we op een bankje te genieten in het herfstzonnetje en keken uit over de zee. In de verte konden we de windmolen zien staan in het water.

 

Nadat we in brasserie  Bisou (in het hotel) geluncht hadden, stapten we met de rolstoelen en rollators in de busjes: op naar de Zaanse Schans. Althans, dat was de bedoeling, maar door een foutje in de navigatie landden we in Volendam. Maar niet getreurd:ook hier was genoeg te beleven: de mooie haven en vooral: tal van souvenirwinkeltjes. Iedereen keek zijn ogen uit en onder het genot van een drankje op het terras van hotel Spaander genoten we van de zon. Een portie kibbeling werd verorberd en we togen weer huiswaarts.

 

Na het avondeten werd er nog ietwat na gekletst aan de dinertafel en iedereen dook wederom op tijd de hotelkamer in.

 

Morgen is de laatste dag: nu echt een bezoek aan de Zaanse Schans en dan weer huiswaarts.

Wat vliegt de tijd.

 

En dan breekt de laatste dag van de vakantie aan.

 

Na het ontbijt werden alle koffers en souvenirs in de busjes geladen en uitgecheckt bij de receptie.

Wederom met de huur-rolstoelen in de bus, reden we naar de Zaanse Schans. De zon scheen, maar er stond een straffe wind, dus werden de meegebrachte dekentjes uitgepakt zodat de rolstoelgebruikers niet te koud kregen.

De mooie, typisch Zaanse, huisjes en molens werden uitgebreid bekeken. We zijn in een snoepwinkeltje, een klompenmuseum en een specerijenmolen geweest. Ook hebben we een replica van de allereerste Albert Heijn bezocht. We keken onze ogen uit.

 

Daarna hadden we wederom een kleine lunch. Ondertussen bracht Antoon de geleende rolstoelen terug naar Egmond aan Zee en rond 15 uur reden we weer terug naar het zuiden van het land.

 

Tijdens het diner in Restaurant Goudreinet de Wildenberg nabij Weert stonden we uitgebreid stil bij de afgelopen dagen.

De deelnemers waren heel positief over de vakantie en de hulp en de begeleiding door de vrijwilligers Marian (met name verzorgende taken) , Kirsten en Antoon.

Iedereen was het er over eens dat we een leuke groep hadden en dat deze Zonnebloemvakantie zeker voor herhaling vatbaar is.

Het was een mooi , gevarieerd programma. Soms net iets te veel activiteiten op 1 dag, maar daar leren wij als vrijwilligers maar van.

 

Rond 20.30 uur was iedereen weer thuis.

 

??