Verslag van de Zonnebloemvakantie 2024 naar Elsloo

De staf die deze vakantie voor ons heeft georganiseerd bestaat uit Carla, José, Karin en Truda. Op woensdagmiddag 28 augustus jl. was de kennismakingsmiddag in de Plataan in Zwaag.

Deze middag was speciaal voor de gasten en de vrijwilligers die dit jaar mee gaan. Tijdens de duidelijke uitleg van Karin werd verteld wat er van ons verwacht wordt én wat we mee moeten nemen. Ook werden de verschillende taken verdeeld zoals corvee, bardienst, drankenkaarten verkopen, verslagje schrijven, helpen bij het in- en uitstappen van de bus en meerdere taken. Deze middag konden we alvast een beetje kennismaken met elkaar. We gaan met 27 gasten en 22 vrijwilligers samen op vakantie naar Elsloo in Friesland.

Maandagochtend 16 september werden we om 10 uur verwacht bij de Plataan. Wij, de gasten, vrijwilligers en onze chauffeurs, kregen lekker koffie met koek. We vertrokken met een grote touringcar vanuit Zwaag, dit keer hadden we Fred als chauffeur. Er gaat ook altijd een vrijwilliger met auto en aanhangwagen mee voor ritjes daar in de buurt, dit jaar was dat onze Nico. Het inladen van de bus en de aanhangwagen ging zo vlot dat we wat eerder richting Elsloo konden vertrekken. Dini kwam ons, namens het hoofdbestuur, vlak voor vertrek in de bus nog een prettige vakantie wensen. We kregen allemaal een gehaakte zonnebloem aan een sleutelhanger en een klein Jenga blokje van haar. Met al die blokjes bij elkaar zouden we op ons vakantieadres een spel kunnen spelen. Onderweg hadden we nog een miezertje maar al gauw kwam de zon. Onze vakantie was begonnen!

Het hotel De Vrije Vogel staat aan de Kloosterweg in Elsloo. We worden gastvrij ontvangen door de eigenaresse Annemieke. Zij runt dit hotel samen met haar man Johan en hun dochter Nienke. De Vrije Vogel was van oorsprong een boerderij en is door de ouders van Annemieke langzamerhand omgebouwd tot dit mooie hotel, wat speciaal ingericht is voor senioren en mensen met een lichamelijke beperking. Er is sinds kort ook een prachtige wellness met spa, jacuzzi en sauna. Dit hotel bestaat ruim vijftig jaar!

Na de lunch maakten we de bedden, voor onszelf en de gasten, op en werden de koffers uitgepakt. Onze gasten hebben even kunnen rusten, een stukje kunnen wandelen of een spelletje kunnen spelen. Rond half vier kregen we lekker koffie met oranjekoek, dit werd ons aangeboden door het hotel. Daarna zijn we met z’n allen op de groepsfoto gegaan en rond half zes werden we in het restaurant verwacht voor een heerlijk diner.
Daarna gingen we voor de muzikale bingo naar de feestzaal. Hier werd door Petra & Truda van de Zonnebloem Spierdijk / Wogmeer met hart en ziel gezongen en voorgedragen. Door de lieftallige assistentes José en Ria werden allerlei attributen en de bijbehorende woorden getoond. Tijdens het zingen van de fragmenten werd door alle gasten enthousiast meegezongen. Het was echt een top-avond en iedereen gaat moe, voldaan én met een prijsje naar zijn kamer.

De spreuk van maandag is:
De slechte dagen zijn tijdelijk. Ze gaan voorbij.

Dinsdag 17 september beginnen we met een heerlijk ontbijtbuffet. We hadden oudhollandse spellen geregeld en die werden met veel plezier gespeeld. Onze vrijwilligers Koos & Sonja, hadden nog een extra spel meegenomen. Dit was een soort tennisspel met een ballon. Wat was iedereen lekker bezig, echt een pracht gezicht. Na de lunch kwam Ties ons met de bus ophalen om naar het museum De proefkolonie in Frederiksoord te gaan. Het is 1818 en Napoleon heeft ons land in armoede achtergelaten… In het museum gingen we ruim 200 jaar terug in de tijd en konden we zien hoe Johannes van den Bosch een uniek plan had gemaakt. Hij ontwikkelde de Koloniën van Weldadigheid waar paupers uit de steden een nieuwe toekomst vonden. Hij wist investeerders te vinden om een stuk woeste grond in Drenthe te kopen. Hij zette er huizen op met een stuk grond, zocht geschikte gezinnen (liefst met twee grote kinderen) die dit land konden bewerken om zo de afbetaling van de aanschafwaarde af te betalen aan de Maatschappij van Weldadigheid.
Het was heel indrukwekkend om dit museum te bezoeken. Na dit bezoek kregen we met de bus een rondleiding door dit dorp en werden we ons bewust van hoe groot dit project geweest is.
Na het diner gingen we richting de feestzaal om gezellig samen te kaarten, te rummikuppen of een ander spel te spelen. Uiteraard kon je daar ook gezellig kletsen met elkaar. Het was weer een geslaagde dag vandaag!

De spreuk van dinsdag is:
Wees dankbaar voor de problemen die je niet hebt.

Woensdag 18 september startten we weer met een lekker ontbijtbuffet. Het is zo leuk om iedere dag met een andere vrijwilliger aan tafel te zitten, zo leren we elkaar langzamerhand allemaal kennen. Daarna dronken we gezellig koffie in de zaal en we kletsen wat af.
Chauffeur Kees bracht ons naar Groningen en in kleine groepjes hebben we Groningen ontdekt. Er zijn heel wat groepjes naar het Forum gegaan om vanaf het dak heel Groningen te overzien. Er werd samen geshopt, koffie gedronken, geluncht en natuurlijk gewandeld.

Thuis aangekomen konden we heel even op rust om daarna weer aan te schuiven aan het dinerbuffet. Na dit heerlijke diner kwamen Folkert en zijn dochter Mélanie voor ons zingen. Alle stoelen stonden in een grote kring dus iedereen zat op de eerste rij. Er werd volop meegezongen en zelfs gedanst.
Bij de slaapkamer aangekomen trof iedereen een lief tasje aan met een mooi gedicht over geluk. Wat is dat toch fijn, al die positieve aandacht voor elkaar.
De derde mooie dag van deze reis.

De spreuk van woensdag is:
Kennis is macht, maar kennis delen is kracht.

Donderdag 19 september mochten we uitslapen, wel een kwartier!!!
Na het ontbijt hebben we stil gestaan bij de verjaardag van onze Nico. Er werd een lied gezongen op de wijze van Farce Majeure. Alle gasten zongen vol overgave het refrein mee, dat was een mooi begin van deze dag.
We hielden een beautydag. Er stonden voetenbadjes, kappers-, manicure- en pedicure-spullen klaar. Er werd onder andere lekker gemasseerd; voeten, hoofdhuid, schouders en nek. Ook werd er goed gebruik gemaakt van de wellness in het hotel. Uiteraard waren er ook gasten aan het klaverjassen of spelletjes aan het doen.
Na de lunch zat er een groot aantal gasten heerlijk in de zon te spragen terwijl er een aantal meededen met het steenwerpen. Onze Koos was druk met het tellen van de punten. Om drie uur kwam Johan, de eigenaar van het hotel, ons ophalen voor een natuurwandeling in de omgeving. Er waren ook gasten die liever hier op het terras in het zonnetje bleven zitten.
We worden voor het diner in onze mooiste kleren verwacht en wat is dat een prachtig gezicht, het is echt een feestelijke slotavond. Na het diner zijn we met z’n allen naar de feestzaal gegaan om de bonte avond te vieren. Wat hebben we genoten van al onze artiesten met hun zelfgemaakte liedjes, playbacknummers, gedichtjes en voordrachten. Het was allemaal van een hoog niveau. Voor de pauze werd ik nog in het zonnetje gezet door Karin omdat ik voor de vijfde keer mee ben als vrijwilliger. Dat is best emotioneel als er zulke mooie woorden tot je worden gesproken..
Als slotact hadden we de ontgroening voor de nieuwe vrijwilligers, dit jaar waren dat er zes. Het was weer een hilarisch gebeuren over een gestolen fiets van Bertha. Maar wat zijn we blij met deze zes nieuwe vrijwilligers, het zal best vermoeiend geweest zijn om zo de eerste keer mee te gaan. Maar jullie hebben het echt TOP gedaan!!
Het was een prachtige slotavond!

De spreuk van donderdag is:
Mislukken is zoveel beter dan nooit proberen.

Vrijdag 20 september was de laatste dag van deze oergezellige vakantie. De bedden werden afgehaald, de koffers gepakt en we gingen samen voor de laatste keer ontbijten. Stiekem hadden we allemaal weer zin om in ons eigen bed te slapen. In Zwaag aangekomen kregen we nog lekker koffie met broodjes. Na het afscheidslied gaan we moe maar voldaan op huis aan.

De spreuk van vrijdag is:
Herinneringen die je later wilt hebben MOET je NU maken.

We zijn deze vakantie enorm verwend door verschillende gulle gevers:
De afdeling Grootebroek, Hoogkarspel, Zwaag/Zwaagdijk-west, de Goorn/Avenhorn, Obdam/Hensbroek, Ans Vriend en een anonieme sponsor bedanken we voor hun financiële bijdrage. Deze bijdragen hebben we gebruikt voor de Bingoprijzen, het bezoek aan en het streekgebakje bij de proefkolonie, de snoepjes in de bus en de ijsjes op donderdagmiddag. De koek werd gesponsord door Pé Knol van Corda, de appels door Jan & Joke Boon uit Wognum. De tulpenbollen zijn gesponsord door Koos Bakker uit Ursem en de kaas door de familie Ruyter uit Wijdenes. Mevrouw Gerda van Zijl heeft de mooie sleutelhangers voor ons gehaakt. De prachtige menukaarten van maandag zijn gemaakt door Tiny Pater uit Avenhorn. De menukaarten van de overige dagen zijn gemaakt door Els Bakker en Karin van Kooten.

We hebben deze vakantie ontzettend gelachen met elkaar, zie hieronder:
We hebben een dame mee van 98, ze heeft haar mobiel mee. Die gebruikt zij eigenlijk alleen om mee te bellen. Onze vrijwilligster maakt wat foto’s met de mobiel en laat zien hoe je de foto’s in een album kunt zetten. Wat is zij hier mee verrukt, ze vindt het echt geweldig om thuis alle foto’s aan haar kinderen te laten zien. Overgrootmoeders pak je zomaar niet.

Tijdens de oudhollandse spellen kwam een gast in de rolstoel even kijken bij een van de spellen. Wilt u er even bij? werd er gevraagd. Oh nee, hoor. Ik rol ff naar de volgende tafel!

Aan tafel zitten we met een mevrouw Bransen te eten, ik vroeg of zij toevallig mijn oom Tinus Brandsen kende. Toen vertelde zij een heel bijzonder verhaal over haar achternaam. De eerste drie kinderen werden bij de burgerlijke stand aangemeld als Bransen. Bij de aangifte van de geboorte van het vierde kind kwam de ambtenaar erachter dat er een fout was gemaakt, de achternaam bleek Brandsen te zijn in plaats van Bransen. Om de eerste kinderen hun echte achternaam te geven was teveel werk en zou honderd gulden per naam kosten, dat ze het maar zo hebben gelaten. Haar vriendin vertelde net zoiets over de familie Immink die werd verbasterd tot Imming. Bizarre verhalen..

De mobiel van een gast wordt nog opgeladen voordat we op pad naar Groningen gaan, daar aangekomen willen we een foto voor haar maken met haar mobiel… oh jee, ik heb ‘m zo in m’n koffer gegooid hahaha

Woensdagavond beginnen Folkert & Melanie te zingen en dat is best wel luid. Zegt een gast snel: Oh, oordoppies in!
Er wordt een prachtig lied gezongen over hoe we het met elkaar en voor elkaar mooi moeten maken op de wereld, Folkert zegt uiteindelijk: wat een rotwereld.. Een van de gasten antwoordt daarop; maar we maken nu gewoon feest! En dat is gelukt ;-)

Bij het aankleden ging het bijna mis, een dame was al zo goed als in de kleren en zei toen; meid, ik ben vergeten om m’n bh aan te trekken. Gelukkig kon dat alsnog geregeld worden.

We hebben het over roken, over dat het zo verslavend is en dat je er zo slecht mee kan stoppen. Een dame zegt; ik heb het vroeger ook geprobeerd om te roken maar ik vond het zó vies. Daar is ze nu maar wat blij om. Een heer, die er tegenover zat, had dezelfde ervaring en als kind een flinke haal van een sigaar genomen en die was ook meteen genezen.

In Groningen zei een van de gasten dat ze de week erop jarig was, voor de gein begon de groep lang zal ze leven te zingen. Ze werd zelfs gefeliciteerd door mensen die langs wandelden. Wat hadden ze een schik.

De meeste vrijwilligers droegen een Zonnebloemhesje, het is natuurlijk voor de zichtbaarheid maar geeft ook wel eens een voordeeltje. In het Forum werden we aangehouden door een leidinggevende die ons een gratis lunch aanbood.
Er was een conferentie en daar was best veel eten van over, lief dat zij ons dit gunde. Wij hebben er in ieder geval heerlijk van gesmuld.

Het was bedtijd, zegt een van de gasten tegen zijn partner; Kom, ga je mee? We gaan een tijdje dood leggen! De hele tafel lag in een deuk.

Op het terras zitten we gezellig met een groepje. Liep er een stel dames langs en die vroegen zich af of er wel eens een romance ontstond tussen de gasten. Antwoord van Bram; als hier een kleintje van komt krijgen jullie een geboortekaartje, hoor!

 Verhalen tijdens het eten over de sinterklaastijd en over hoe we dit als kind en als volwassenen ervaren. Hoeveel lol we hadden als je de cadeautjes moest schuilhouden en overal een antwoord op moest verzinnen voor de kinderen. Een gast vertelde dat ze in de oorlog moesten fietsen om stroom te hebben, er werd gestrooid en uiteraard sprong de fietser van zijn fiets af om ook wat pepernoten op te rapen. Toen was er natuurlijk géén licht meer, hahaha

De zanger Folkert gaf een hand aan een gast en zei; goedenavond Jan. Zegt een gast; wat leuk, hij kent hem zeker. Antwoordt de andere gast; zou het niet door het naamkaartje komen. Allemaal lachen natuurlijk!

Donderdag mogen we een kwartier uitslapen, zo’n zin in!!! Zet mijn slaapmaatje de wekker op de gewone tijd, hahaha

Aan de ontbijttafel zegt een dame; ik zou niet weten wat ik bij de beautydag moet laten doen. Haar man zegt dan ook; zal ik je straks nog herkennen na die beautybehandeling?
Ik bekijk haar goed voordat we gaan lunchen, blijkt ze alleen nagellak op te hebben, haha

Tijdens de natuurwandeling vraagt er een gast aan Johan of hier wolven zitten. Ja, zegt hij, een stuk of twaalf. “Dat zijn er twaalf teveel!

Wat is het mooi om te ontdekken dat we op maandagochtend nog zo goed als vreemden zijn en dat we vrijdagmiddag zo’n fijn Zonnebloem familiegevoel hebben met elkaar. Hartelijk dank allemaal!

Liefs van Truda