Vakantieweek 3

Schroeders Stadtswaldhotel te Trier

Het vertrek op zondag begon met hindernissen.
Een klein wereldje door een dikke laag mist, wachten op een gast die zonder dat we het wisten al naar de koffiezaal was gegaan, het bevestigen van beugels voor 4 rolstoelen ....... vervolgens ongeschikte toilletten tijdens de koffiestop en een omleiding vanwege éénrichtingsverkeer op de brug ...... het kon alleen maar beter worden de komende week. En dat was ook zo.
​We genoten op deze heenreis van prachtig weer, van het lunchpakketje in de bus, van de paragliders, het race-circuit, de prachtige hopvelden en de constante stroom informatie die we van chauffeuse Marieke ontvingen.
​Om 17.30 uur dronken we koffie in ons hotel. De koffers werden uitgepakt en om 19.15 uur zaten we gezamenlijk aan de maaltijd. 's Avonds wat nakletsen bij de koffie en op tijd naar bed.

​Op maandag werd Marie-Louise door iedereen gefeliciteerd. Ze was jarig. Na het ontbijt konden we lekker wandelen in de tuin van het hotel. Na een vroege lunch vertrokken we met de bus naar Trier. Eerst een rondrit door het plaatsje en via de bekende Matthiasstrasse richting Porto Negro. Daarna konden we in het zonnetje lekker winkelen of een terrasje pakken. De juwelier, het Depot en de kledingwinkels waren erg in trek.
​Bij thuiskomst lekker uitrusten bij een aperitiefje en vervolgens aan tafel.
's Avonds werden we getrakteerd op overheerlijke taart van Marie-Louise, Sandra en Benny. De laatste 2 zijn morgen jarig. De avond werd verder opgeluisterd door het duo Petra en Rudy Becker. We hebben lekker veel gedanst.

​Dinsdag na het ontbijt begon de dag met rummikub, kaarten en koffie-drinken buiten op het terras. Vandaag wederom een vroege lunch, want er wachtte ons een bustocht door de Eiffel.
Marieke had weer veel te vertellen. Ze wees ons op het beschermende muurtje langs de weg en de gangen onder de weg voor de paddentocht. We zagen hele koolzaadvelden voor de lijnolie en wijnranken zover het oog maar reikte. Even later kwamen we langs de luchtmachtbasis (Spangdahlem Airbase), waar 14.000 militairen en 7.000 familieleden wonen. Onze "fotografen" mochten uit de bus om ook voor de gasten foto's te maken. Al vroegen we ons lachend af of Theo in korte broek naar de gevechtsvliegtuigen liep of op zoek was naar teken.
​We stopten bij één van de grotere vulkanen in de Eiffel met onderin de krater een "maar" en passeerden Ober- en Niederburcht Manderscheid. 
​Tijd voor koffie met gebak bij de forellenvijver en een wandelingetje rond de kweekputten.
​Voor het vertrek had Marieke Benny en Maartje betrapt bij het inladen van rolstoelen en rollators. Zij vond dit zo "romantisch" dat ze er de hele dag grapjes over maakte. Het toeval wilde dat we onderweg een houten bank met inscriptie tegenkwamen en jawel beiden moesten op de bank plaats-nemen en daarvan zijn natuurlijk foto's gemaakt. 's Avonds hadden we de jubilarissenavond. Twee vrijwilligers die 25 jaar zijn meegeweest, werden in het zonnetje gezet.​ Het waren Els van de Vijver en Sandra de Wispelaer.

​Woensdag na het ontbijt voerde de tocht langs de moezel met wijnranken. In het voorjaar worden de takken in "hartvorm" gebogen, waardoor ze meer druiven kunnen dragen (de boer is verliefd, aldus Marieke). Onderweg zagen we een monument: flessenbodems in de vorm van een enorme fles. In Bernkastel-Kues hadden we een prachtig uitzicht vanaf de rondvaartboot. Na het diner was er een leuk Bingoverhaal over Koningin Maxima en de Paus met heel veel prijsjes voor de gasten.

​Donderdag na het ontbijt en de koffie werd alles gereedgebracht voor de verwendag. Nageltjes vijlen en lakken, voetenbadjes, massages en make-up. Maar ook haren wassen, inrollen en föhnen.
Een aantal vrouwen en natuurlijk alle mannen hadden toch meer belangstelling voor het biermuseum met aansluitend de proeverij. ​Aan het eind van de middag waren we weer samen en konden we buiten lekker napraten bij een aperitiefje.
​'s Avonds, tussen de gangen van het afscheidsdiner door, vonden verschillende optredens plaats. Benny beet het spits af door allerlei "lastige"  vrouwen-eigenschappen op te noemen in het bijzonder die van zijn eigen vrouw. Daarna waren er nog hele leuke optredens van Nel + Marianne en Paul + Marie-José. Ook mevrouw Valcke verraste ons met haar voordracht in klederdracht en bij De Zorg in de Toekomst (Nel, Marian, Linda, Benny en Carolien) kwamen we echt niet meer bij. Tot slot lagen we dubbel bij de komische vertelsels van Marlies over alle gasten. Het was een geslaagde Bonte Avond.

​Vrijdag waren we weer vroeg paraat. Het laatste ontbijt, de koffers naar de bus, instappen en wegwezen ...... jaja ...... maar eerst nog een touwtje zoeken om een broek op te houden, want met een kapotte riem gaat dat niet lukken.
De reis verliep voorspoedig. Een meegekregen lunchpakketje in de bus en een bakje koffie in het wegrestaurant deden deugd. Maar wat bleek: Er was een controleur gesignaleerd bij andere bussen op de parking. Uit ervaring weet Marieke dat sommige controleurs heel lastig kunnen zijn. Ook al is alles in orde, dan laten ze toch alle koffers uitladen. Uit voorzorg moesten we dus maar op zonnige bankjes wachten, verspreid over het terrein.
Eindelijk vertrok hij en konden wij ook in de bus. Zelfs geen file bij Antwerpen! Het kon niet beter. En dan nu rechtstreeks naar Terneuzen.
​Een hartelijk afscheid na een fantastische week wat betreft het weer en de sfeer.

​Wij bedankten Marieke voor haar enthousiasme en voortreffelijk chauffeursschap en Marieke bedankte iedereen voor de gezelligheid en de hulp, maar in 't bijzonder Marlies en Benny die samen met haar iedere keer op de knieën gingen om de rolstoelen vast te zetten.
​Het was de laatste vakantiereis, ook voor Marieke. Dat geeft toch een heel raar gevoel. Er wordt naarstig gewerkt aan een nieuwe opzet en hopelijk gaat dit lukken.