Vrijwilligers van Zonnebloem afdeling Zôn Blierick op wereldreis.

Zo halverwege het seizoen waarin de vrijwilligers van Zôn Blierick diverse activiteiten voor onze gasten organiseert, was het weer tijd voor een vrijwilligersuitje.

De jaarlijkse busreis met de gasten gaat vaak niet verder dan een uurtje weg, af en toe ‘euver de päöl, maar voor het eigen uitje zijn we naar Nicaragua gevlogen. Vervolgens doorgestoken naar Ghana, om daarna met de fiets via het veer naar Baarlo te gaan voor de lunch.
Een echte wereldreis dus, zij het grotendeels virtueel. We hebben namelijk een bezoek gebracht aan het Wereldpaviljoen ‘op’ Steyl.

Na een welkomstwoord door vrijwilligers van het Wereldpaviljoen en een kop koffie met een lekker stuk vlaai, kon de groep van 30 Zonnebloem(st)ers aan het programma beginnen. De vlucht van Steyl International Airport naar Nicaragua verliep rustig, wat niet gezegd kon worden van de noodzakelijke douanehandelingen.

Daarna werden we in twee groepen verdeeld over de paviljoens gewijd aan Nicaragua en Ghana en kregen daar een rondleiding. Er werden naambordjes gebrand, autootjes of bootjes getimmerd voor de kleinkinderen en armbandjes gevlochten. Via een heuse busrit kwamen we in de binnenlanden van Ghana aan, waar m.b.v. VR-brillen het dagelijkse leven aldaar ervaren kon worden alsof je er zelf was. Sommigen waagden zich aan de (virtuele) oversteek van Noord-Afrika naar Lampedusa  in een vluchtelingenboot. Aan het gegil te horen af en toe was dat meer dan realistisch genoeg.

Als afsluiting in het Wereldpaviljoen werd nog een kort klasje Spaans in Nicaragua gedaan door een wereldberoemde leraar.

Iedereen was na afloop onder de indruk en vooral lovend over de inzet en passie van de mensen van het Wereldpaviljoen. Zij zijn net als wij vrijwilligers en wij herkennen de overgave waarmee je je werk doet, want daar haal je de motivatie en voldoening uit!

Nog gauw even een nieuwe groepsfoto gemaakt in de Kloostertuinen, zodat er weer een actuele foto is voor de website, en vervolgens op de fiets verder. Charles betaalde de overtocht nadat we met het veer weer aan de goede kant van de Maas waren aangekomen.
Bij Maes21 stonden de tafels voor ons al gedekt voor een welverdiende lunch en met een lekker 12-uurtje achter de kiezen konden we er weer tegen.

Aan tafel werd nog nagepraat over het uitje, vooruitgekeken naar de Picknick voor onze gasten volgende week, maar ook alvast een prettige vakantie gewenst aan degenen die deze zomer nog op vakantie gaan.