Manon

Samen onbeperkt vooruit

Toegankelijkheid is geen overbodige luxe, het is noodzakelijk

 

Ieder mens heeft kwaliteiten die benut moeten worden, ook mensen met een lichamelijke of cognitieve beperking.

Auto-ongeluk

26 jaar geleden heb ik met mijn vader een ernstig auto-ongeluk gehad. Een tegenligger, verblind door de zon, botste tegen ons op. Ik heb een hersenbeschadiging opgelopen: de aansturing van de motoriek van mijn lichaam is aangetast waardoor ik in een rolstoel zit. Daarnaast heb ik cognitieve beperkingen zoals moeite met plannen, overzicht bewaren en het verwerken van prikkels.

Vier weken lag ik in coma. Eenmaal wakker, moest ik als vijfjarige alles opnieuw leren. Ik besefte direct dat ik een heel ander leven had dan mijn leeftijdsgenoten. Kinderen vonden het lastig om met mijn beperking om te gaan. Ik kon niet altijd meedoen met spelletjes en kinderfeestjes en voelde me dan buitengesloten. Ook op de middelbare school en in mijn studententijd had ik regelmatig moeite om aansluiting te vinden met anderen.

Mijn kwaliteiten

Na mijn HBO-opleiding werkte ik als recruiter voor mensen met een arbeidsbeperking. Maar het werken viel mij zwaar en ik werd afgekeurd. Toch wilde ik niet buiten de maatschappij vallen dus ging ik vrijwilligerswerk doen. Ik kwam als vlogger bij de Zonnebloem terecht. Sinds een jaar heb ik mijn eigen stichting waarmee ik video’s maak en inspiratiesessies over inclusie organiseer. Hiermee wil ik meer bewustwording in de maatschappij creëren.

Niet welkom

Het kost me veel tijd en energie om erachter te komen of ik een locatie kan bezoeken. Ik moet weten of er drempels en trappen of een lift en invalidentoilet aanwezig zijn. Het is fijn als bedrijven op hun website op één plek alle informatie over hun toegankelijkheid zetten. Toch maak ik regelmatig mee dat er verteld wordt dat een plek toegankelijk is, maar bij aankomst zijn de deuropeningen te smal en kan ik niet naar binnen.

Men is zich niet bewust van wat mensen met een lichamelijke beperking nodig hebben. Zo had ik vorig jaar voor mijn vakantie in Spanje contact met het hotel en werd mij verzekerd dat alles toegankelijk was. Na een lange reis, is het erg frustrerend als je toch niet het zwembad in kan omdat deze alleen met een trap te bereiken is. Dan voel je je niet welkom.

Betuttelen

Toegankelijkheid gaat verder dan letterlijke drempels. Het wordt ook bepaald door hoe mensen met je omgaan. Mensen spreken vaak mijn vriend aan in plaats van mij. Alsof ik geen volwaardig mens ben. Of ik word juist betutteld als mensen me wel aanspreken. Ze zetten dan een kinderachtige stem op en praten met me alsof ik achterlijk ben. Soms word ik hier zo verdrietig van. Ik sla dan helemaal dicht en heb niet de energie om hierop in te gaan. Op zulke momenten verlang ik naar een gemakkelijker leven.

Bewustwording

Alles begint bij bewustwording. Ik vind het jammer om te zien hoe mensen de afgelopen tien jaar meer op zichzelf gericht zijn. Ik mis begrip in de samenleving voor mensen met een beperking. Ik wil mensen meegeven om meer naar elkaar om te kijken en een ander te helpen. De toegankelijkheid waar wij om vragen is geen overbodige luxe, het is noodzakelijk. Mensen met een beperking hebben net zo veel recht op het bezoeken van een restaurant en bioscoop als ieder ander. Ook wij willen gewoon mee kunnen doen en van het leven genieten.