Gré en Suzanne op de rolstoelfiets

Gré is nieuw in het dorp. Maar hoe ontdek je een nieuwe omgeving als lopen lastig is en je slecht ziet? Suzanne neemt Gré mee op de rolstoelfiets.

Met Gré in de rolstoel voorop fietst Suzanne door hun woonplaats ’s-Gravendeel. Suzanne woont er al negentien jaar en vertelt volop over de buurt. “Hier heb ik jaren gewoond”, zegt ze terwijl ze naar een huis wijst.

Als een koningin

Gré voelt zich als een koningin voorop de fiets. En hoort de verhalen Suzanne met veel genoegen aan. “Via de verhalen van mensen leer je een dorp pas écht kennen”, vertelt Gré. “Leuke weetjes en feitjes over de geschiedenis. Zo ga ik me steeds meer thuis voelen.”

Vrij gevoel

De twee komen bij de oude haven. “Dit doet me denken aan de jaren dat ik op een ark woonde in Dordrecht”, vertelt ze. “Zo’n heerlijk vrij gevoel. De natuur om je heen. Ik zou het liefst altijd buiten zijn.”

Naar buiten

Maar… voor Gré is het lastig om naar buiten te gaan. Ze brak haar heup, kreeg een knieoperatie en brak daarna haar enkel. “Lopen gaat amper. Om écht ergens te komen, moet ik in een rolstoel.” Dan heeft Gré iemand nodig die haar duwt. “Het is in mijn eentje veel te gevaarlijk, want ik heb ook een visuele beperking.”

Een feest

Via de Zonnebloem leert Gré vrijwilliger Suzanne kennen. “Met haar kan ik de deur uit. Zij duwt me waar ik maar heen wil. Of we pakken de rolstoelfiets. Dat is een feest. Letterlijk en figuurlijk. Er was hier in het dorp pas geleden een feestweek waar ik erg nieuwsgierig naar was. ‘Dan ga ik toch met je mee?’, zei ze. Ik kan Suzanne niet missen.”