Walkapitein

Tsja, daar sta je dan met je goede gedrag. Amper twee weken het seizoen in hebben we moeten besluiten het schip stil te leggen. In afwachting van de ontwikkelingen in eerste instantie, in afwachting van betere tijden op dit moment. Dat besluit was geen makkelijke, maar wel de enige juiste bleek als snel.

En hoe is dat dan als nieuwbakken kapitein van MPS de Zonnebloem? Saai?  Niet per se. Ik voel mij een husky die graag wil rennen,  maar vastgebonden is, omdat de slee niet klaar is. Nu is onze slee, het schip dus, er wel klaar voor, alleen worden we tegengehouden door dat stomme virus.

Jullie denken misschien: waarom zou het schip er niet klaar voor zijn? Nou dat is dus de reden waarom ik deze periode niet per se ervaar als saai. ‘Koop een schip en u zit nooit om werk verlegen’, zo gaat een gezegde. En zo is het ook. Een schip heeft constant aandacht en verzorging nodig. Gebruik je het niet dan 'roest' het vast, soms letterlijk.

Zouden we het schip een jaar in de hoek leggen en er niet naar omkijken, dan kunnen we op het moment van opstarten de helft van het materieel vernieuwen. En daarom is er sowieso altijd één iemand van de bemanning aan boord. Om te zorgen dat alles blijft draaien, er geen vreemde mensen aan boord kunnen komen en om in geval van een calamiteit snel in te kunnen grijpen.

Het afgelopen half jaar hebben we om de beurt aan boord gezeten als bemanning. Zodoende konden we ook wat achterstallig onderhoud zoals verfwerk aanpakken, alle pompen en motoren iedere maand een keer laten draaien en het schip van binnen en buiten schoonhouden. 

Al met al best een nuttige tijd dus.

Deze periode gaf mij als nieuweling aan boord de tijd om het schip goed te leren kennen. Datzelfde geldt natuurlijk voor de bemanning, want ook die moesten aan mij wennen en ik aan hen. Daarnaast heb ik het seizoen 2021 in de, figuurlijke én letterlijke, steigers kunnen zetten en de nodige protocollen nog eens extra onder de loep kunnen nemen.

Dit gezegd hebbende leer je een schip natuurlijk pas echt kennen als je ermee vaart. Ik hoop dan ook net als velen van jullie dat we snel weer in beweging kunnen komen zodra dat veilig en verantwoord kan, zodat we echt een plezierige week hebben met elkaar. Een kapitein op de wal is als een vis op het droge; het is best leuk voor even maar wordt op termijn verstikkend.

De bemanning, het schip en ik zijn er klaar voor en kunnen niet wachten om weer te beginnen. Zodra het weer kan wachten we jullie met open armen op.

Hopelijk tot snel en tot die tijd: blijf gezond!

Oant sjen!

Met vriendelijke groet,
Jolle Wietse Visser