Van Maastricht tot Groningen: iedereen een Zonnebloemtas
Deelnemers van de Zonnebloem die in heel Nederland met zelfgemaakte tasjes rondlopen. Inclusief het logo van de vereniging en de naam van hun afdeling. Als dat toch eens zou lukken, dát is voor voorzitter Leo Moonen van de afdeling Zeelst het ultieme Zonnebloemgevoel. De Brabanders geven zelf alvast het goede voorbeeld.
Mindere tijden brengen soms ook iets goeds. In de periode dat mensen niet samen mochten komen en activiteiten dus onmogelijk waren, deden vrijwilligers van de afdeling Zeelst er alles aan om toch binding met hun deelnemers te houden. Elke maand gingen ze langs de deuren om een tasje met inhoud af te leveren. In december een kerstster, rond carnaval advocaat en slagroom, dan weer eens met een puzzelboekje of een lekkernij. Allemaal om het Zonnebloemgevoel levend te houden en een lach op de gezichten te toveren.
Al lang geen activiteit
“De deelnemers waardeerden dat enorm, want onze laatste activiteit waarbij we samen konden komen dateert al van carnaval 2020”, zegt Leo Moonen. De voorzitter van de afdeling Zeelst, een voormalig dorp dat tegenwoordig onder Veldhoven valt, vertelt over de oorsprong van ‘zijn’ project. Hoe de vrijwilligers steeds met een tasje bij de deelnemers aankwamen, hoeveel geluk dat bracht en hoe het ‘tasje’ langzaam een symbool voor optimisme en enthousiasme werd bij de Zonnebloem in Zeelst. “Zou het geen idee zijn om die tasjes zelf te maken, dachten we op een gegeven moment. Dat zou toch leuk zijn?”
Oude luifels
Het bleef niet bij woorden. De vrijwilligers van de afdeling gingen aan de slag met schaar en naaimachine om handzame tassen te maken. Het materiaal van oude luifels diende als basismateriaal. De dochter van een bestuurslid bracht het Zonnebloemlogo en de naam van de afdeling aan en voilà, de unieke tassen waren klaar om - dit keer met een handdoek, washandje en douchegel - bij de veertig deelnemers te worden afgegeven. Dat was vorige maand.
Bij de vervaardiging was veel aandacht voor het gebruiksgemak. De tassen passen precies in een rollatorbak of fietstas. “Op een makkelijkere manier kunnen we geen reclame voor onszelf maken”, zegt Leo. Al gauw dacht de voorzitter groter dan Zeelst. “Het zou toch mooi zijn als deelnemers van Maastricht tot Groningen met zulke tassen lopen? Dat is haalbaar, want je kunt ze makkelijk zelf maken. Wij hebben al wat extra exemplaren gemaakt voor andere afdelingen binnen ons district, we roepen anderen in Nederland op om hetzelfde te doen. Je kunt er zelfs een mooie activiteit van maken als we straks weer bij elkaar mogen komen.”
Het wordt zo’n beetje zijn laatste Zonnebloemklusje. Leo, die ooit aan de wieg stond van de afdeling en er sinds zeven jaar leiding aan geeft, is ongeneeslijk ziek en stopt als voorzitter. Hij vindt het moeilijk daarover te praten. “We weten niet hoelang ik nog heb, maar in overleg met de huisarts hebben we afgesproken dat ik de resterende tijd zo aangenaam mogelijk doorbreng. Daarom zijn we op zoek naar een nieuwe voorzitter.”
Positieve instelling
Maar geheel in de lijn van de Zonnebloem wil hij positief blijven. Om dat kracht bij te zetten, wil hij nog één keer iets voor ‘zijn’ Zonnebloem betekenen. Die tassen, zegt Leo, moeten in het hele land in het straatbeeld verschijnen. “Ja, dat zou ik mooi vinden. Het hoeft niet veel te kosten. Woningcorporaties moeten regelmatig ergens luifels vervangen. Zoek contact om wat stof te mogen gebruiken, anders wordt het toch weggegooid. Je maakt er hele stevige tassen van. Ik zou het prachtig vinden als andere afdelingen dit oppikken.”