Samen op pad tijdens de scootmobieltocht
Zonnebloemdeelnemer Simon Bomers laat zich door zijn beperking niet uit het veld slaan. Sterker nog: afgelopen zomer reisde hij met zijn scootmobiel van Den Helder terug naar huis in Etten-Leur. Om ook anderen te stimuleren actief te blijven, organiseerde hij samen met vrijwilliger Herman Zonligt een tocht voor scootmobielgebruikers.
De Zundertse Jenny Hayes krijgt tranen in haar ogen als ze de scootmobieltocht starten. Zij is vanwege een zware hersenbloeding beperkt in haar mobiliteit en woont in een zorgcomplex nabij de Belgische grens. Ze mag met haar scootmobiel slechts in een beperkte straal rondom het complex komen. Een bos heeft ze tot vandaag al jaren niet gezien. Koeien in de wei? Ze lijken een herinnering uit vervlogen tijden. Maar deze vrijdagmiddag glundert ze. Jenny komt op plaatsen waar ze al jaren niet is geweest. En overal stopt ze om foto’s te maken. “Echt een dag om nooit te vergeten”, zegt ze voordat buurtsportcoach Marian Roest van de gemeente Etten-Leur haar weer naar huis brengt.
Liever niet alleen op pad
Jenny legt deze dag 22 kilometer af met haar scootmobiel. Het is even wat anders dan een retourtje naar de supermarkt. Begeleiders niet meegerekend, is ze één van de tien deelnemers aan de tocht die Simon, samen met Zonnebloemvrijwilliger Herman Zonligt, juist voor mensen zoals zij heeft georganiseerd. Mensen die vanwege hun beperking hoofdzakelijk binnen blijven, terwijl het zo fijn is om eropuit te gaan. “Het probleem is dat velen niet alleen op pad durven. Er zijn veel mensen met een scootmobiel, maar ze kennen elkaar niet. Als ik boodschappen ga doen, kom ik er al een hoop tegen. Ze moeten met elkaar de natuur in, vaker hun huis uit.”
Ruim 200 kilometer
Zelf heeft Simon - weduwnaar, 84 jaar jong - geen gezelschap nodig. Niet voor niets maakte hij begin augustus een tocht van ruim een week. Met de trein bezocht hij een nicht in Den Helder, dik 200 kilometer van zijn Brabantse woning. Terug reed hij met zijn eigen scootmobiel. “Ik vind het in mijn uppie ook mooi en maak regelmatig tochtjes door de omgeving. Als ik ze hier kan maken, kom ik ook wel terug uit Den Helder, dacht ik.”
Lekker naar buiten
Het werd een heerlijke tocht. Dat gevoel van buiten gunt Simon iedereen. Lekker toeren door het buitengebied, de natuur in, daar knapt een mens van op. Dus besluit hij samen met zijn Zonnebloem ‘praatmaatje’ Herman deze tocht te organiseren. “We hebben flyers gedrukt, posters opgehangen in buurthuizen en lokale media benaderd. Met Herman, die voor een dag zijn scootmobiel gesponsord heeft gekregen, hebben we de route een keer verkend.”
Toeristisch gebruik
Ze rijden in een lang lint. Simon voorop, Herman achteraan en twee begeleiders op de fiets. Alle vier uitgerust met een portofoon om met elkaar in contact te blijven.” De tocht gaat in een bescheiden tempo, zodat iedereen juist tijd heeft om van de omgeving te genieten. Herman: “We willen mensen duidelijk maken dat je een scootmobiel ook anders kunt gebruiken dan alleen functioneel. In dit geval toeristisch. De route die we hebben uitgezet, loopt langs fietsknooppunten. Ideaal, daarmee weet je dat je langs mooie plekken komt.”
Vrolijke gesprekken
Halverwege is er een lunch in een boerenschuur, beschikbaar gesteld door een vriendin van buurtsportcoach Marian. Hoewel de deelnemers elkaar geen van allen kennen, ontstaan er vrolijke gesprekken. Die gaan door nadat ze zijn gefinisht bij een terras net buiten Etten-Leur, waar nog tijd is voor een drankje met iets lekkers. “Ik rijd vaak van Etten-Leur naar Rijsbergen, maar vandaag zag ik dingen die ik nog nooit heb gezien”, zegt een van de deelnemers.
Mooie bonus
Het terras blijkt voor sommigen trouwens een mooie bonus. “Met zo’n groep is het heerlijk. In mijn eentje ga ik nooit ergens zitten.” Het weer werkt gelukkig ook mee. Dat scheelt, zegt Simon erbij. “De dag is hoe dan ook geslaagd. Ik ben zelf touringcarchauffeur geweest, ik ben eraan gewend om naar het onbekende te rijden. Maar ik snap dat veel mensen niet alleen de natuur in gaan. Met zijn tweeën of drieën maak je makkelijker een tochtje. Dan kan er altijd iemand hulp halen als er iets gebeurt.”
Nachtelijk appje
Alleen al de reactie van Jenny maakt Simon blij. “Ik kende jullie geen van allen, nu wel”, roept ze nog steeds enthousiast. “Ik was vannacht om half drie wakker, toen stuurde ik al een berichtje naar Marian. Ik had zo’n zin.” De reactie doet Simon veel. “Een scootmobiel maakt je wereld groter. Maar ik heb me niet gerealiseerd dat een tocht zo veel voor iemand kan betekenen.”