Naar de Winterfair met Mien

De Winterfair in Garderen is een waar winterwonderland, met knapperende vuurtjes, een kerstkoor en glinsterende lichtjes. Vier deelnemers en vrijwilligers van de afdeling Achterveld genoten er volop. Deelnemer Mien doet een boekje open over deze winterse dag.

10.00 uur - Klaar voor vertrek naar Garderen

“Ik sta klaar om opgehaald te worden door vrijwilligers van de afdeling. Ik heb er zin in! Met de Zonnebloem is het altijd genieten. Ik wil niet zeggen dat ik eenzaam ben, maar ik ben wel alleen. Dan is het fijn om even weg te zijn uit de dagelijkse sleur. Heerlijk dat ik vandaag met nog drie andere deelnemers en vier vrijwilligers naar de Winterfair in Garderen ga. Gezellig om eens met een kleinere groep op pad te gaan.”

10.30 uur - Kerstgevoel

“Als we de bus uitstappen, hebben we dat warme kerstgevoel meteen te pakken. We zien de kraampjes en lichtjes van de fair in de verte en horen de vrolijke muziek die gespeeld wordt. We kijken elkaar aan en ik weet zeker dat iedereen hetzelfde voelt. Dit is zo’n moment om niet meer te vergeten. Prachtig dat we dit samen mogen meemaken.”

11.00 uur - Muzikanten

“Sjaals, kleding, lichtjes, er is keuze te over bij de kraampjes. Ik zoek een ouderwets uitziende gloeilamp uit. Die krijgt een mooi plaatsje in huis deze kerst. Ook lopen er muzikanten over de fair die zo uit een roman van Charles Dickens lijken te komen. Ze dragen donkere mantels en hoeden. Tussen de vuurtjes, die gezellig knapperen in de korven, maken we een praatje met de dames van een koor. Wat zien zij er leuk uit! Ik word er helemaal blij van.”  

 

12.00 uur - Warme winterkost

“‘Let it snow, let it snow, let it snow”, zingt een man met accordeon verderop. Dat kun je wel zeggen ja, het is flink koud! En we hebben ondertussen ook trek gekregen. Tijd om naar binnen te gaan. In het restaurant, dat is opgetuigd als dek van een schip, bestellen we een warme chocolademelk en apfelstrudel met een dikke toef slagroom. Lekker en toepasselijk met dit weer!”

13.00 uur - Gloeien

“We gaan terug richting de bus. Het is altijd lastig om afscheid te nemen en allemaal weer naar huis te gaan. Gelukkig heb ik een aandenken. Thuis zet ik mijn gloeilamp vast neer, ook al is het nog geen kerst. Steeds als ik ernaar kijk, krijg ik een warm gevoel. Wat een mooie herinnering aan een fantastische dag.”