'Van elk contactmoment krijgen we zelf ook energie'

Bij Annemiek en Emiel van der Enden loopt Nationale Vereniging de Zonnebloem als een rode draad door hun leven. Ze zijn dan ook al sinds de jaren ’70 betrokken bij het Zonnebloemwerk. Eerst als vrijwilligers bij de landelijke vakanties, waar ze elkaar tegen het lijf liepen, later als afdelingsvrijwilligers.

Hoewel ze ook actief zijn voor de katholieke kerk in Wateringen, heeft de Zonnebloem een speciaal plekje in hun hart. “De Zonnebloem doet precies dat wat wij zo belangrijk vinden: mensen bij elkaar brengen, even een zonnetje laten schijnen”, begint Annemiek. “Er zijn zoveel mensen die het minder hebben dan wij. Ik vind het fijn om voor hen iets te kunnen doen.”

Echtgenoot Emiel knikt instemmend: “Niets mooiers dan mensen blij maken met een bezoekje of een uitstapje. We doen mee aan de activiteiten van de afdeling, maar we ondernemen ook uitstapjes op eigen gelegenheid met ons deelnemersechtpaar. Van elk contactmoment krijgen we zelf ook energie.” 

Vonk op het toilet

Dat klaarstaan voor anderen kreeg Annemiek met de paplepel ingegoten. “Mijn moeder heeft een Zonnebloemafdeling opgericht in Den Haag, in de wijk waar we woonden. Toen er in 1977 een Zonnebloemvakantie naar Leusden werd georganiseerd, vroeg ze of ik meewilde. Het was in de kerstvakantie, dus dat heb ik gedaan. Ik was 19 jaar. Tijdens die reis ontmoette ik Emiel, met z’n mooie blauwe ogen.”

Lees verder onder de foto

Emiel: “Via het verpleegtehuis waar ik werkte, hoorde ik van deze Zonnebloemvakantie. Ik mocht mee, zónder dat het me vakantiedagen kostte. Dat was fantastisch natuurlijk! Ik zag Annemiek voor het eerst toen ze een mevrouw in een rolstoel naar het toilet hielp. Niet een hele romantische setting, maar de vonk sloeg over en twee jaar later trouwden we. In ons bruidsboeket was een zonnebloem verwerkt die ik speciaal hiervoor uit Israël heb laten komen.” 

Iets betekenen voor je medemens

Annemiek: “We zijn inmiddels meer dan veertig jaar getrouwd, maar nog altijd geven we elkaar zonnebloemen bij bijzondere gebeurtenissen. Ook als de Zonnebloem niet in je DNA zit, zoals bij ons, dan is het gewoon ook heel leuk om Zonnebloemvrijwilliger te zijn. Je kunt iets voor je medemens betekenen én je beleeft zelf een hele hoop leuke dingen!”