Ik leef mijn leven dichtbij. Dichtbij mezelf, omdat ik graag gewoon mezelf wil zijn, zonder teveel beïnvloed te worden door anderen. Dichtbij de mensen van wie ik houd, dichtbij vrienden, vriendinnen. Gewoon alles en iedereen in mijn buurt. Dichtbij, omdat dat fijn is, omdat het makkelijk is, maar ook omdat het voor mij nodig is...
Je verwacht het bij oudere mensen, niet bij een veertiger. Je verwacht niet dat ‘dichtbij’ een noodzakelijkheid is als je mij ziet van een afstandje. Je ziet een enthousiaste vrouw die middenin het leven lijkt te staan. Je ziet (nog) niet dat deze vrouw vast zit, daar in het midden van haar leven. Je ziet niet dat ze de wereld om zich heen ziet draaien, je ziet niet dat de wereld zich voor haar gevoel afspeelt op een afstandje, nét buiten haar bereik. Je ziet niet dat ze de wereld graag wat dichterbij heeft, dat het eigenlijk net niet wil lukken allemaal.
Welkom in mijn wereld, een wereld waar de mensen en de dingen dichtbij moeten zijn. Mijn wereld bestaat namelijk voornamelijk uit de vier muren om mij heen. Bij mooi weer uitgebreid richting de tuin. Op een goede dag misschien een beetje daarbuiten. Ik lig het grootste deel van de dag plat omdat mijn lijf mij niet goed kan dragen. Ik heb EDS, een bindweefselaandoening die ervoor gezorgd heeft dat mijn lijf nogal gammel is. Mijn rug ligt in de kreukels, mijn benen zakken door en mijn bovenlijf is er niet veel beter aan toe.
Mijn wereld is klein, ligt dicht om mij heen, maar dat heeft ook pluspunten. Zo heb ik geleerd de dingen om mij heen meer te waarderen. Ik heb geleerd te genieten van de kleine dingen in het leven. De mensen om me heen, de tijd die ze vrijmaken. De vlinders in mijn achtertuin, de zon op mijn gezicht.
Ik leef dichtbij mezelf, in meerdere opzichten. En nu mag ik schrijven voor de Zonnebloem, het past. De Zonnebloem brengt de dingen die veraf lijken dichtbij. Ik val in de doelgroep. Ik neem jullie mee in mijn beleving, met alles wat dicht bij mij staat.
Martine Reesink is een liggende en rollende poëet, een bloggende beroepskneus met een passie voor fotografie, een wereldverbeteraar en positieveling die zich inzet voor bekendheid van haar aandoening (EDS) en beschrijft hoe haar leven met al haar beperkingen toch ontzettend mooi is.